رضا مقصودی را اغلب به عنوان فیلمنامه نویس می شناسند. از جمله کارهای وی می توان به “لیلی با من است” ، “عشق مادر” و “شید” اشاره کرد. با این حال مقصودی چندین سال در کارگردانی کار کرده و در سال 1999 تولید سریال “دوپینگ” را به عنوان اولین مجموعه تلویزیونی خود ضبط کرده است.
مقصودی با اعتقاد به اینکه باید در سریال سازی تلویزیون ساختار جدیدی ایجاد شود ، اظهار داشت: به نظر من یکی از مشکلات سریال سازی که در سینما هم شاهد آن هستیم ، توجه افراطی به واقع گرایی و کارهای واقع گرایانه است که این رسانه را ساخته است. رویایی و جادویی ناپدید می شوند.
وی ادامه می دهد: ما جنبه های فانتزی هنرهای نمایشی را در سینما و تلویزیون فراموش کرده ایم و فکر می کنم برای اینکه تلویزیون جعبه جادویی باشد ، باید در کنار واقع گرایی از خلق آثار فانتزی نیز مراقبت کند. از طرف دیگر کم کم شاهد کمدی های خارق العاده در تلویزیون بودیم و فکر می کنم باید شرایطی برای این نوع کمدی فراهم شود تا تلویزیون منوی متنوع تری متناسب با سلیقه مخاطب داشته باشد.
مقصودی به بهانه نمایش اولین سریال خود در آی فیلم با تیتر اول مصاحبه کرد و در مورد “دوپینگ” گفت: خنده و سرگرمی محور اصلی این مجموعه بوده است و نباید دست کم گرفت. قصد من این بود که مخاطب را سرگرم کنم. اما هیچ راه و نیرنگی نیست. سعی کردم سرگرمی مناسب و سالمی داشته باشم.
وی فیلم “دوپینگ” را بعد از اولین فیلم کامل “شرم” ساخت ، درباره اولین تجربه سریال خود گفت: “اگرچه در پشت سرگرمی ، می توان خنده را در برخی پیامهای اخلاقی و انسانی مانند صداقت و مهربانی خود جستجو کرد.” سرگرمی محور اصلی این مجموعه بوده است و نباید آن را دست کم گرفت. به خصوص وقتی با داستان های کمدی و طنز روبرو می شویم. قصد من این بود که مخاطب را سرگرم کنم ، اما نه با هر روش و نیرنگ ، بلکه سعی کردم سرگرمی مناسب و سالمی را فراهم کنم.
سریال دوپینگ
این کارگردان و فیلمنامه نویس افزود: تلاش من بر اساس ساخت یک کمدی فانتزی بود ، در این داستان سعی کردم رابطه صحیحی بین کمدی و فانتزی ایجاد کنم و با این کمدی یک فانتزی معتبر ایجاد کنم.
وی اظهار داشت که کمدی موقعیتی در وی به یک عادت یا نگرش تبدیل شده است و فکر می کند در کمدی های فانتزی حتی ناخواسته به فکر ایجاد یک کمدی موقعیتی است. پر از خنده یا خنده. در حالی که به سراغ کمدی موقعیت رفتیم و سرانجام یک داستان عاشقانه به این خیال پیوست شد.
مقصودی ادامه داد: سناریوی “دوپینگ” تقریباً دوازده یا سیزده سال پیش بود. داستان و داستان فیلمنامه و حتی فیلم نامه برای فیلم نوشته شده است ؛ اما هرگز ساخته نشد زیرا اسپانسر چیزی می خواست که فیلم نامه نباشد. ما هم نساختیم. من فکر نمی کنم این طرح در تلویزیون تصویب شود. اما دوستان شبکه 3 ماجرا را دوست داشتند و از آن استقبال کردند.
کارگردان و فیلمنامه نویس سریال «دوپینگ» افزود: ما شروع به ساخت یک سری داستان کردیم. زیرا در متن فیلم ، شخصیت ها ، فضاها و وقایع محدودتر و جمع و جورتر بودند. اما در سریال همه چیز اضافه شد و به جای یک خانواده ، دو خانواده داریم که هر کدام یک شخصیت پیدا کردند و داستان های فرعی زیادی نیز برای یافتن دامنه و شکل سریال اضافه شد. هنگام انتخاب بازیگران ، ما نیز بسیار تلاش کردیم تا بازیگران مناسب شخصیت های فیلمنامه را پیدا کنیم.
رضا مقصودی در کنار سیروس مقدم (مدیر پایتخت)
وی انتقاد از مرگبار بودن داستان را پذیرفت و توضیح داد: این اشاره به همان نکته ای است که من هنگام نوشتن فیلمنامه گفتم. فیلمنامه این سریال سالها پیش برای یک فیلم با سرعت بالا نوشته شده است. زیرا براساس ساختار سینمایی نوشته شده است. بازنویسی آن به یک مجموعه و افزودن داستان و شخصیت به دلیل فرصت کم ، امکان بازنویسی و تغییر شکل آن را به ما نداد. الان که سریال را دیدم هم پشیمانم که چرا چیزی را حذف نکردم و هم اینکه چرا چیزی اضافه نکردم پشیمانم.
مقصودی درباره این تجربه متفاوت در تلویزیون توضیح داد: کار در تلویزیون ویژگی های خاص خود را دارد که با سینما متفاوت است و من هیچ تجربه ای در این زمینه نداشتم و برخی از اشکال تولید و فعالیتی که در روند تولید وجود داشت من را نگران کرد. اما در نهایت این یک تجربه ارزشمند بود. حالا من می دانم که برای ایجاد یک مجموعه باید چه کار کنم. به عنوان مثال ، وقتی شرایط تولید نامساعد است ، من یک سریال نمی سازم مگر اینکه آن را با دقت برنامه ریزی کنم.
انتهای پیام