اجرای موسیقی در تالار وحدت سرانجام به خود تماشاگر دید

به گزارش خبرنگار گروه موسیقی تیتر اول، کنسرت «رکویم موتزارت» اولین کنسرت عمومی تالار وحدت به رهبری «بردیا کیارس» و همراهی «ارسلان کامکار»، مایستر، «سحر انزلی»، گروه کر هاشمیکا کاراپتیان بود. ، مهدی قاسمی رهبر ارکستر، میلاد عمرانلو رهبر گروه کر تنال و نوازندگان ارکستر و گروه های کر.

در بخشی از این مراسم، فاطمه معتمدآریا – بازیگر وی با حضور در اولین کنسرت انفرادی در تالار وحدت پس از مدت ها تعطیلی به دلیل کرونا، در سخنانی گفت: درست است سن هیچ افتخاری به پای هنر نیست. به خصوص هنر موسیقی که تاج آفرینش است. همه ما امشب اینجا هستیم، فقط به این دلیل که این مجموعه موسیقی تلاش کرده است و هیچ هنر دیگری این قدرت را نداشته است.

وی با اشاره به برگزاری مراسم بزرگداشت درگذشتگان هنر ایران در ایام کرونا که شامگاه چهارشنبه 10 دی ماه در محوریت این نمایش برگزار شد، تاکید کرد: همدردی امشب ما با حضور مردمی بود که هنرشان تاج و تخت کشور است. ” مردمانی که هر پنجه و صدایشان از سینه ها و از هر حرکت و فکری به آنها می تراود، جز عشق و محبت و دوستی، در این دیار پراکنده نیستند. اتفاقی که امشب اینجا (در تالار وحدت) گذشت، جدا از احترام به کسانی که ما را دوست داشته و از دست داده اند، گواهی بر همدلی و دوستی ماست.

این بازیگر سپس گفت: همانطور که در تالار وحدت نشسته بودم، مثل همیشه به سقف نگاه کردم، جایی که این لانه های کوچک دور هم جمع شده بودند، مملو از عشق و محبت هنرمندانی است که برای خیلی ها اینجا کار کرده اند. به گفته ژوزین علیزاده، اینجا خانه های آنهاست. ما در هر یک از این لانه ها خانه ساخته ایم. نه با جسم، بلکه با روح، نگاه عشق و هنر ماست و بزرگترین هنری که امشب توانسته در این مجموعه جا بیفتد موسیقی است.

معتمدآریا با طرح این سوال که چطور ممکن است شخص یا افرادی بی اختیار صحبت کنند یا از موسیقی جدا شوند، این سوال را با سؤالات دیگری ادامه داد: آیا چنین چیزی امکان پذیر است؟ آیا ممکن است صدایشان در این لانه ها خاموش شود؟

سپس پاسخ داد: غیرممکن است. موزیک به جز آنلاین چیزی نمی نوازد و نمی نوازد. موسیقی اعتراض می کند، از ما می پرسد و ما را به هم نزدیک می کند. چگونه دست زدن به پوست برنزه صدایی ایجاد می کند که همه ما را به وجد می آورد و یا از صدای نی تا اعماق ذات آن، انسان آزرده و اندوهگین می شود.

این بازیگر خطاب به حاضران در تالار وحدت گفت: من احساس امنیت می کنم چون امشب به خاطر گروهی که از ما دعوت کرده اند اینجا جمع شده ایم. اینکه هرجا گرفتار شدیم بیشتر از هرکسی و هرچیزی به خودمون کمک می کنیم. هر فردی که این مکان ها را از دست می دهد توسط یک خانواده ویران می شود، اعم از خانواده موزیکال و خانواده شخصی و شما نمی دانید چقدر باید در زندگی خود ناامن باشد. خانواده ای که سرپرست خود را از دست می دهد نمی داند آیا کسی در این جامعه وجود دارد که از آنها حمایت کند؟ از بیمه اش، از بیکاری اش، از اجاره خانه اش و از روزمرگی اش. آیا کسی هست که بتواند هنرمندانی را که قرار است ساز بشکنند یا کنسرت را تعطیل کنند خطاب کند و بگوید همه آنها خانواده دارند و همه برای زنده ماندن به اساسی ترین برنامه روزانه نیاز دارند؟

در اولین کنسرت تالار وحدت با حضور مردمی نیز ژوزین علیزاده، نوازنده و نوازنده کشورمان او گفت: “من فکر می کنم بسیار مهم است که حدود نیم قرن از مشکلاتی در زمینه موسیقی می گذرد که ممکن است برای رفع یا پیشنهاد راه حل خیلی دیر باشد.” انگار باید بار خودمان را تمام کنیم. ما ثروت عظیمی داریم که موسیقی، قلب و عشق ماست.

او ادامه داد: همه ماهی‌هایی که روی هر هنری سرمایه‌گذاری کرده‌ایم، می‌دانید که گاهی انسان برای نجات چیزی مجبور است با چند چیز دست و پنجه نرم کند. چیزی که در این مدت به ما کمک زیادی کرد این بود که هنر به ما یاد داد به خودمان اعتماد کنیم. ما هنری داریم که از هر ساز دیگری ماندگارتر است و در تمام دنیا ثابت شده است. در تمام این سال‌ها بعضی‌ها نمی‌دانستند چرا ما عاشق شده‌ایم، چون اصلاً چیزی از عشق نمی‌دانند.

وی با تاکید مجدد بر همبستگی هنرمندان، تلویحاً به سخنان اخیر معاونت موسیقی، آلات موسیقی مورد انتقاد برخی از هنرمندان و اهالی موسیقی اشاره کرد و گفت: چنین افرادی نمی دانند که این جایگاه و جایگاه آنها ماندگار نیست، حرف های بزرگ می گویند و افراد را تعیین تکلیف می کنند. و موسیقی
این هنرمند با اشاره به یاد و خاطره جان باختگان هنر ایران در جریان کرونا که محور کنسرت چهارشنبه اول دی ماه در تالار وحدت بود، گفت: امشب همه چیز را می فهمیم و صمیمیت و احترام خاصی داریم. آمده اند اینجا.” یکی از بهترین چیزهایی که در مورد آن وجود دارد این است که هنرمندان را به یاد سازها و موسیقی خودشان می‌اندازد که امشب اجرا می‌شود. همه دوستان جدیدی که در این ارکستر دور هم جمع شده اند و بردی کیاس که برای برگزاری مراسم تلاش کرده اند برای ابراز همدردی و دلسوزی دور هم جمع شده اند و وحدتی شکل گرفته است که باید بین هنرمندان باشد.

علیزاده یادآور شد: در هر دوره تاریخی، هر جمعیتی که همیشه با هم متحد بوده اند، کمتر آسیب پذیر بوده اند و ما در اینجا به نام موسیقی حمایت زیادی داریم. موسیقی یکی از مقدسات ما برای ما هنرمندان است.

وی با اشاره به سختی‌ها و تلخی‌های ناشی از کرونا و از دست دادن هنرمندان ناشی از این ویروس، گفت: در فاجعه اخیر بهترین کاری که می‌توانستند انجام دهند ورود به زبان موسیقی بود.
این شب یک نمونه خوب و یک اتفاق بسیار مثبت است. از همه هنرمندان جوان می‌خواهم که امشب الگو باشند و اگر چند سال دیگر حضور ندارند، همبستگی خود را حفظ کنند.

علیزاده سپس گفت: اگر موسیقی توهین شود، همه ما آزرده می شویم. ما کشورهای اسلامی زیادی در دنیا داریم و هیچ کدام موسیقی را حذف نمی کنند. زیرا موسیقی انسان را از هر دردی نجات می دهد. در این عصر ثابت شده است که با نیروی عشق انسانی ایستاده ایم و کار می کنیم. ما باید واقعاً قدردان مردم باشیم که چقدر انرژی و انرژی در این سال ها به هنرمندشان داده اند و هنرمندان چقدر آنها را دوست داشتند. این آگاهی که سلاح ما عشق است بسیار مثبت است. اگر در تمام دنیا فهمیده شود، شادی برای همه ملت هاست. اگر از موسیقی که روح انسان است غافل شویم، این جامعه بیمار می شود.

این نوازنده و نوازنده در بخشی دیگر از سخنان خود بر لزوم توجه به نوعی از موسیقی که دارای ارزش هنری است تاکید کرد و گفت: برخی از مسئولان زمانی که قرار است روی موسیقی تمرکز کنند روی چیزی تمرکز می کنند که جنبه هنری و ارزشی ندارد. ” چیز خاصی نیست. البته همه نوع موسیقی از عامه پسند و سرگرم کننده گرفته تا هنری می تواند در یک جامعه عادی جریان داشته باشد اما نمی دانم چرا بیشتر موسیقی ها که جنبه هنری و فکری دارند مشکل دارند. آیا تا به حال یک نوازنده آزادانه نظرات خود را در رسانه ملی بیان کرده است؟ هرکسی که می خواهد صحبت کند باید همه کلمات را چک کند و طوری تلفظ کند که مسئولان دوست داشته باشند و نتوانند از جایگاه موسیقی خود دفاع کنند.

به گزارش تیتر اول، در نمایش چهارشنبه شب تالار وحدت بلیت فروخته نشد و بیشتر بازدیدکنندگان به سالنی که صندلی قابل توجهی داشت دعوت شدند.

انتهای پیام/