آیة الله موسوی تهرانی از میان ما رخت بربست

روحانی که نه تنها حوزه و حوزویان ، بلکه جامعه ما به علم و مهمتر از آن به روحیات ویژه او نیازمند بودند.

حوزه علمیه قم دارای اساتید دروس عالی فراوانی بوده و می باشد ، اما عزًت نفس او ، تواضع فراوانش ، قناعتش ، و اخلاق والای یک انسان کامل و یک روحانی به معنای کلمه و دهها ویژگی والای دیگر همه و همه در این شخصیت وجود داشت که از وی روحانی تاثیر گزار در درس ، و اخلاق ، و تواضع ، و فروتنی بوجود آورده بود.

افسوس و هزاران افسوس که وی تنها به تدریس در حوزه اشتغال داشت و با اینکه صدها ستاره و شخصیت علمی از خوان علمی و اخلاقی وی خوشه چینی نمودند ،
اما در اینجا باید اذعان نمایم که حوزه و قم برای او بسیار کم بود و باید جامعه از منش و زندگی و تواضع و فروتنی و عزًت نفس او بهره می برد.
حضورش در مجالس عمومی ، از آن جمله در مجالس مصیبت حضرت أباعبد الحسین علیه السلام ، نشستش ، جایگاهش ، تواضعش ، ادبش ، همه و همه کتابی قطور از درس و بزرگواری بود.
سالها حضور این شخصیت را در کنار مراجع درگذشته و حال می دیدم که چگونه زانوی ادب و فروتنی در برابر آنان به زمین می زد ، که این خود نوعی درس و آموزش به حاضرین در مجلس بود که باید چون وی زانو زده و در برابر بزرگان و به ویژه مجالس عزای سالار شهیدان ، در گوشه ای مودبانه و با حال حضور مودبانه و متواضعانه نشسته و ادای احترام ویژه به انجمن را بجای آورد.

بیاد دارم نخستین بار با این شخصیت بزرگوار نزد مرحوم آیة الله العظمی حاج سید محمد روحانی ( ره ) آشنا شده و از این پس بود که هر از گاه توفیق شرفیابی به منزل وی ، و گاه در مجالس گوناگون قم را داشتم.
اخلاق وارسته و والا و مثال زدنی او ، تواضع و فروتنی ، و خلوصش در مجالس عزا ، همواره مرا تحت تاثیر قرار می داد.
ایشان که از شیفتگان مخلص خاندان رسالت(صلوات الله وسلامه علیهم اجمعین) بود، عمر خویش را در تعلیم و تدریس مکتب اهل بیت علیهم السلام و نشر و ترویج معارف آنان و تألیف و تحقیق و تربیت شاگرد گذراند، و توانست با ساده زیستی و تواضع مثال زدنی، الگوی ممتازی نه تنها برای طلاب و دانش پژوهان حوزه های علمیه و همه جویندگان حق و حقیقت باشد ، بلکه حرکتش ، و رفتارش ، و برخوردش با مردم به گونه ای تاثیر گزار بود که همه وی را از خود می پنداشتند.

خداوند روح پرفتوح این عالم ربانی را با اجداد طاهرین خویش محشور گردانیده و ما را از دعای گسترده او محروم نگرداند.
وَفَدَ علی ربً کریم

بامداد جمعه هشتم اردیبهشت ١٤٠٢