یک کشف عجیب و باورنکردنی درباره زندگی انسان‌های باستانی

بر اساس تحقیقات جدید، انسان های باستان ممکن است نیم میلیون سال پیش نحوه عبور از دریا و سفر به سرزمین های جدید را کشف کرده باشند.

بر اساس یک مطالعه جدید روی سواحل در دوره چیبان میانه، این انسان های باستانی راهی جز سفر دریایی برای رسیدن به آنچه که امروزه جزایر دریای اژه می نامیم، نداشتند. اخیراً باستان شناسان آثار باستانی را در این جزایر کشف کرده اند که قدمت آن به اولین ظهور هومو ساپینس باز می گردد.

بیشتر بخوانید:

این نشان می دهد که این مردم باستان راهی برای عبور از توده های بزرگ آبی پیدا کرده اند. پاسخ به این سوال که مردم از چه زمانی شروع به کشتی کردند دشوار است. قایق‌ها در طول تاریخ معمولاً از چوب ساخته می‌شدند، ماده‌ای که اغلب در طول زمان خراب می‌شود و نمی‌تواند هزاران سال دوام بیاورد. بنابراین، هیچ امیدی وجود ندارد که اولین قایق های اقیانوس هرگز کشف شوند.

در عوض، اکنون دانشمندان به رکوردی از مصنوعات و استخوان‌هایی که در جهان در طول هزاران سال باقی مانده‌اند (از جمله ابزارهای سنگی که متلاشی نمی‌شوند) دسترسی دارند.

اخیرا یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی جورج فرانتینوس، زمین شناس دانشگاه پاتراس در یونان، با بررسی آثار به جا مانده توانسته اند تحلیل جدیدی ارائه دهند.

جزایر دریای اژه یکی از زیباترین مکان‌های امروزی جهان هستند. آنها از صدها جزیره تشکیل شده اند. مجمع الجزایری در دریای اژه بین ترکیه، یونان و کرت. با در نظر گرفتن بقایای زندگی انسان در این جزایر، سن استقرار در مجمع الجزایر را می توان تا 476 هزار سال تخمین زد.

علاوه بر این، کشف ابزارهای باستانی در لسبوس، میلوس و ناکسوس به سبک آشئولی (یکی از فرهنگ های پارینه سنگی) که در حدود 1.76 میلیون سال پیش ساخته شده است، با هومو ارکتوس در سراسر آفریقا و آسیا مرتبط است. چندین ابزار از این دست 1.2 میلیون سال پیش در ترکیه، یونان و کرت پیدا شده است، بنابراین ظاهر آنها در مجمع الجزایر دریای اژه شناخته شده است.

مطالعات قبلی نشان داده است که مردم باستان در عصر یخبندان با پای پیاده به این جزایر سفر می کردند. بنابراین، با یخ زدن جهان، سطح دریاها پایین آمد و انسان ها توانستند گذرگاه هایی ایجاد کنند که در زمان های معتدل تر توسط آب پوشانده می شد.

فرانتینوس و همکارانش برای تعیین اینکه آیا این امکان پذیر است یا نه، جغرافیای منطقه را بازسازی کردند، از جمله بازسازی خط ساحلی اطراف جزایر دریای اژه که به 450000 سال قبل بازمی‌گردد. برای انجام این کار، آنها از دلتاهای رودخانه باستانی استفاده کردند که می توان از آنها برای استنباط سطح دریا و میزان فرونشست ناشی از فعالیت های زمین ساختی استفاده کرد.

آنها متوجه شدند که بازسازی های قبلی اشتباه بوده است. در پایین ترین نقطه خود در 450000 سال گذشته، سطح دریا حدود 225 متر کمتر از امروز بود. این بدان معنی است که اگرچه برخی از جزایر دریای اژه زمانی که سطح دریاها پایین تر بود به یکدیگر متصل بودند، اما در 450000 سال گذشته به طور مداوم از توده های خشکی اطراف جدا مانده اند. در پایین ترین نقطه از سطح دریا، هنوز چندین کیلومتر آب آزاد برای رسیدن به نزدیکترین جزایر دریای اژه وجود داشت.

محققان می گویند شواهد دیگر نشان می دهد که این اولین عبور از دریا نبوده است. بین 700000 تا 1 میلیون سال پیش تصور می شد که انسان های باستانی در دریاهای اطراف اندونزی و فیلیپین سفر کرده اند. این صلیب های مرکب نشان می دهد که دریانوردی مهارتی است که توسط انسان های باهوش یا هموساپین ها اختراع نشده است، بلکه توسط اجداد آنها ابداع شده است.

محققان می نویسند: «علاوه بر این، با توجه به اینکه انسان های باستانی می توانستند از دریای اژه عبور کنند، می توانستند از تنگه جبل الطارق نیز عبور کنند.

5858