یادی از شهید محمدجواد تندگویان

به گزارش تیتر اول، محمدجواد تندگویان در سال 1329 در تهران متولد شد و فارغ التحصیل رشته مهندسی نفت از دانشگاه نفت آبادان است. در دوران تحصیل به مبارزه با رژیم پهلوی ادامه داد و در سال 1352 توسط ساواک دستگیر و به 11 ماه زندان محکوم شد. پس از پیروزی انقلاب در رشت کارخانه ای را اداره کرد.

وی بعداً به وزارت نفت دعوت شد و به عنوان مدیر مناطق نفتخیز جنوب مشغول به کار شد. شهید تندگویان به وزارت نفت دعوت شد و به عنوان یکی از اعضای اصلی کمیسیون پالایش آبادان انتخاب شد. چند ماه بعد، او رئیس میدان نفتی جنوب شد و در آنجا بی وقفه برای بهره برداری، حفر و مهار چاه ها تلاش کرد، به طوری که علاوه بر مطبوعات داخلی، مطبوعات خارجی نیز به توانایی او در مهار گاز یکی از نفت ها اشاره کردند. چاه ها

در همان زمان شهید رجایی وی را به عنوان وزیر نفت به مجلس معرفی کرد و با اکثریت آرا به عنوان وزیر نفت منصوب شد. او نگاهی گسترده و جامع به صنعت نفت داشت. هدف از فروش نفت به دست آوردن ارز مورد نیاز برای خرید کالاهای سرمایه ای و ایجاد صنایع جدید بود که منجر به صنعتی شدن شد. او می خواست صنعت نفت را که جداگانه بافته می شد به یک نهاد مردمی تبدیل کند و در آغاز جنگ تصمیم گرفت صنعت نفت را در سراسر کشور گسترش دهد تا از آسیب پذیری آن بکاهد.

وقتی به فکر تبدیل نفت خام به محصولات گران قیمت از جمله پتروشیمی بود، اولویت دولت او تامین گاز مردم به ویژه در مناطق محروم بود. شهید تندگویان خود را فرزند انقلاب می دانست و هرگز از مردم جدا نشد و برای تقویت روحیه کارکنان شرکت نفت به جنوب رفت. همین امر باعث شد که اولاً کارگران نفت را در جنگ تنها نبیند و ثانیاً تصمیمات گرفته شده را در اسرع وقت اجرا کند.

در یکی از این بازدیدها، کمتر از 40 روز پس از وزارتش، نیروهای بعثی او را در نزدیکی پالایشگاه آبادان به اسارت گرفتند. رژیم بعث دستگیری وزیر نفت در عراق را ترفندی برای ارتقای پیروزی‌های خود می‌دانست، اما به سرعت دریافت که تندروها حتی در اسارت، زیر بار خواسته‌های ناعادلانه خود نمی‌روند و روحیه بالای آنها برای تسخیر بسیار بالاست. یک مشت

در کنفرانس بالی با یک حرکت بسیار ساده هیئت ایرانی تمام حصارهای رژیم بعث شکسته شد و عکس شهید تندگویانا بر روی صندلی خالی وزارت نفت ایران همه سلول ها را برگرداند. در دنیا و در کمترین زمان ممکن در سراسر دنیا پخش شد و خبر مظلومیت او بر هر دوی شما فاش شد.

جنگ به پایان رسید و مردم ایران به گرمی از آزادگان استقبال کردند، اما در میان سفیران آزادی از مجاهدین بزرگ خبری نبود. آری جوان به آرزوی ابدی خود رسیده بود و روحش به سوی پروردگارش پرواز کرده بود.

پیکر این شهید والامقام در 29 آذر 1370 پس از 11 سال اسارت به ایران منتقل شد و در کنار نخست وزیری در کنار شهدای هفتم تیر در بهشت ​​زهرا به خاک سپرده شد.

روحش شاد.

انتهای پیام/