چرا اسکیت برد کج راه می ره ؟

یه ورزش هیجان انگیزبا عنوان اسکیت برد

داشتن یک تفریح هیجان انگیز باعث میشه خستگی کار و درگیری های زندگی رو فراموش کنیم و لحظاتی رو با علایقمون به تنهایی بگذرونیم. ورزش چیزیه که علاوه بر سالم نگه داشتن بدن، به روحیه هم خیلی کمک می کنه و باعث میشه اعتماد به نفستون بالا برود.برای خرید اسکیت لطفا کلیک کنید

اسکیت برد رشته ای که توی کوچه و خیابون ممکنه زیاد دیده باشیم.  شاید باور نکنید که یک روز قادر باشید روی یه تخته چوب و چهارتاچرخ، احساس پرواز و آزادی از راه رفتن رو تجربه کنید. اما هر رشته ای نیاز به تمرین داره و پاداشی که برای تمرین هاتون در آخر خواهید گرفت، میتونه بزرگترین مهارتی باشه که بهتون حس شور و شوق برای زندگی میده.

اسکیت برد یه ورزش شهری به حساب میاد که در اون با استفاده از تخته اسکیت که از جنس چوب هست و چهار چرخ به زیرش متصل شده، شما رو به هر سمتی که دوست داشته باشین هدایت می کند. برای شروع این ورزش باید یه تخته اسکیت برد بخرید و باهاش آزمون و خطا کنید. همه‌ی کسانی که در اسکیت‌برد حرفه ای شدن، عموما اولین اسکیت بردشون رو شکستن، به همین خاطر برای شروع توصیه می کنیم با یه اسکیت برد ارزون شروع کنید. محیط تمرینتون هم میتونه هر جای، از پیاده روی جلوی خونه تون گرفته تا پارک اسکیت محله باشه.

چرا اسکیت برد؟

اسکیت برد یه ورزش هیجانیه که هم میتونه برای بچه ها جالب باشه، هم بزرگ ترها. برای شروع این رشته لازم نیست سن پایینی داشته باشید و کافیه کمی پشتکار و علاقه مندی نشون بدین. برای صرفه جویی در هزینه های مالی و زمانی و یاد گرفتن بهتر ترفندها از مربی های کار کشته و باشگاه و تجهیزات مناسب استفاده کنید. هرچند که با صرف زمان طولانی تر خودتون هم به تنهایی میتونید این ورزش رو یاد بگیرید و حتی حرکات نمایشی رو با دیدن فیلم ها و مطالب اینترنتی یاد بگیرید.

یه نکته ی ویژه ی دیگه درباره اسکیت برد اینه که یه شیوه ی مقرون به صرفه و لذت بخش برای رفت و آمد به حساب میاد. با چند تا پا زدن و هدایت تخته اسکیت برد، مسافت های طولانی رو راحت تر طی می کنید و هر وقت خسته شدید، اسکیت برد رو توی دستتون بگیرید و بقیه ی مسیر رو با اتوبوس یا تاکسی طی کنید.

اسکیت برد توی دنیای امروز داره تبدیل میشه به یه شیوه ی زندگی. فعالیتی که هم سرگرمی حساب میشه، هم راهی برای رفت و آمد. بین کلاس های دانشگاه، موقع بیرون رفتن با دوست ها، برای چند دقیقه هوا خوردن بیرون از خونه، اسکیت برد میتونه سرگرمی خوب و چالش بر انگیزی براتون باشه.

این ورزش علاوه بر اینها میتونه حسابی بدونتون رو بسازه. با تمرکز روی عضلات پا و دست، شما میتونید تمرکز روی ذهن و کنترل عضلات پاتون رو تقویت کنید.

هر کسی میتونه اسکیت برد بازی کنه! شما تا با حال این ورزش رو امتحان کردین؟ چطوره یک بار به سمتش برید؟ یه هیجان جدید برای زندگی پیدا کنید و با ورزش کردن سلامتی خودتون رو تضمین کنید.

معرفی اسکیت برد و مشخصات آن

اسکیت بُرد به انگلیسی   : Skateboard یا تخته‌اسکیت وسیلهٔ ورزشی است تشکیل شده از دک (تخته)و چهار چرخ ؛ اطلاعات دقیقی از چگونگی اختراع تخته اسکیت در دست نمی‌باشد؛ هر چند شواهد کافی وجود دارد که نشان دهد نخستین تخته اسکیت در سال‌های بین ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۸ ساخته شده‌است. در گذشته تخته‌های اسکیت به شیوهٔ تخته‌های موج‌سواری و از چوب و فلز ساخته می‌شدند؛ و در شکل آن هیچ‌گونه فرورفتگی وجود نداشت. چرخ‌ها از فولاد و با ترکیب خاک رس ساخته می‌شدند؛ واز استحکام کمتری برخوردار بودند. هر تخته اسکیت از چندین قسمت تشکیل شده‌است.

دک (تخته(

کفه اسکیت بورد چنین ساخته می‌شود که چوب افرا را می‌آورد و به شیوه‌ای متورقانه روی‌هم قرار می‌دهند تا ورقه ورقه و طبقه طبقه دیده شود و حالتی مدوّر و هفت‌لا بگیرد. البته در ساخت کفه از پشم‌شیشه، خیزران، انگرتیانه، کِولار و حتی پشم الماس بی‌فروغ نیز استفاده شده است؛ علت استفاده از چنین موادی در ساخت کفه البته افزایش قوت و سخت‌پایی یا همان استحکام و سختی تخته اسکیت است. پهنای کفه‌ها در تخته‌های اسکیت امروزی ، ۷ تا ۹ اینچ ( واحد اندازه گیری انگلیسی) است که معادل با ۱۷٫۷۸ تا ۲۲٫۸۶ سانتی‌متر است. درازای کفه‌های تخته اسکیت بر اساس نمونه‌های پذیرفته شده فدراسیون اسکیت، بین ۲۸ تا ۳۳ اینچ معادل ۷۱٫۱۲ تا ۸۳٫۸۲ سانتی‌متر است. البته انتخاب نوع اسکیت بر اساس درازا و پهنای کفهٔ آن به ترجیح کسی بستگی دارد که می‌خواهد از آن اسکیت استفاده کند؛ مثلاً اسکیت‌سواران خیابانی بیشتر ترجیح می‌دهند که سوار بر اسکیتی شوند که ۷٫۵ تا ۸ اینچ (تقریباً معادل ۱۹ تا ۳۲٫۲۰ سانتی‌متر) پهنا دارد؛ و عموماً اسکیت‌سواران کفهٔ پهن را ترجیح می‌دهند زیرا که دوام و پایداری آن بیشتر است. گروهی از اسکیت‌سواران ممکن است از درازتخته- تخته طولانی [لانگ‌بورد] استفاده کنند؛ در درازتخته، کفه طویل‌تر است. تخته‌های اسکیتی که پیشینیان در بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ می‌ساخته‌اند، عموماً پهن‌تر بوده‌است. پیش از سال ۱۹۷۰، تقعر در کفهٔ اسکیت وجود نداشت؛ اما از سال ۱۹۸۰ به بعد تقعر در کفهٔ اسکیت به وجود آمد که به معنی همان فرورفتگی است.

راک ها (Trucks )

دو تراک عموماً به کفه اسکیت بورد متصل شده‌اند. جنس این تراک ها از آلیاژ فلزهای گرانبها است. تراک چرخ ها را به کفه اصلی متصل می‌کند. محورها از دو بخش تشکیل شده‌اند؛ قسمت شاک پد به کفه اصلی پیچ شده‌اند؛ و در حقیقت پایهٔ فولادی پیش‌ساخته شده چدنی است که در زیر آن یک چنگک آویخته‌است. محور انتقال از طریق چنگگ به کار انداخته می‌شود. بین قرقره زیربنایی و چنگگ، غلاف میله‌گردان واقع است؛ در آن‌جا همچنین ابریشم‌های ساینده و پولک‌های رزین و نیز حلقه ضامن وجود دارد؛ بدین سان است که ساز و کار تشک گونه‌ای برقرار می‌گردد. هر قدر که عایق برنجی یا فلزی، نرم‌تر باشد، گرداندن آن آسان‌تر است. زبانهٔ قبل‌پیچی مشابه میله بازی بولینگ وجود دارد، که وظیفه‌اش اتصال این اجزاء به هم است.

چرخ‌ها

در انواع اندازه‌ها و شکل‌های مختلف وجود دارند؛ تا برای سبک‌ها و سیاق‌های تخته‌های اسکیت متناسب باشند. اندازه‌های بزرگ‌تر چرخ‌ها که از ۶۵ تا ۹۰ میلی‌متر هستند، سریع‌تر می‌چرخند، و آسان‌تر در پریدگی‌های پیاده‌رو حرکت می‌کنند. اندازه‌های کوچک‌تر مثل ۴۸ تا ۵۴ میلی‌متر تخته را به زمین نزدیک‌تر می‌دارند؛ و باعث می‌شوند که نیروی کمتری برای شتابانیدن تخته نیاز باشد. چرخ‌ها از حیث سختی هم متفاوت هستند. یکای اندازه‌گیری سختی چرخ‌ها در تخته اسکیت، دورومتر است. بعضی اسکیت‌بردها ریل هم دارد.

یاتاقان (بیرینگ)

هر چرخ اسکیت برد توسط دو عدد یاتاقان ساچمه ای یا بلبرینگ روی محور آن نصب می شود. به غیر از تعداد کمی از موارد استثنایی، آنها اندازه استاندارد صنعتی ۶۰۸ با کالیبر داخلی ۸ میلیمتر و قطر ۲۲ میلیمتری در عرض ۷ میلیمتر را دارا می باشند. که معمولاً در ساخت آنها از جنس استیل و همچنین نیترید سیلیکن و سرامیک با تکنولوژی بالا استفاده می گردد. بسیاری از بیرینگ‌های اسکیت توسط مقیاس اَبِک درجه بندی می شوند. این مقیاس با اَبِک-۱ به عنوان پایینترین شروع شده و به ترتیب ۳، ۵، ۷، ۹ ادامه پیدا می کند. معمولاً این تصویر غلط وجود دارد که نمره اَبِک بالاتر برای بازی کردن مناسب تر است، در حالی که این نمره تنها استقامت بیرینگ را نشان می دهد که الزاماً تاثیری روی اسکیت برد ایجاد نمی‌کند. مقیاس اَبِک همچنین سرعت و طول عمر آنرا برای اسکیت معرفی نمی‌کند. به طور خاص، این مقیاس چیزی مبنی بر اینکه بیرینگ تا چه حد خوب بار وارد بر محور را تحمل می‌کند را مطرح نمی‌کند که در مورد بیشتر کاربردهای آن مقدار شدیدی است. کمپانی‌های زیادی مقدار فوق را روی اجناس خود درج نمی‌نمایند، مانند کمپانی بونز که بیرینگ‌های مخصوص بازی اسکیت برد با همین عنوان تولید می کند. آنها معمولاً سوییسی یا سرامیکی نامیده می شوند که هردو مناسب برای بازی هستند. هر یک از این بیرینگ‌ها حاوی ۷ توپ سرامیکی یا استیل می‌باشد گرچه پیکر بندی‌های دیگری نیز استفاده می شود.