معضلِ آقابالاسر! – تیتر اول

این مدرس دانشگاه خوارزمی در گفت وگو با تیتر اول ، از وضعیت فرهنگ و ادبیات ، به ویژه در فضای دانشگاهی آن ، و همچنین انتشار کتاب و … در دولت دوازدهم خبر داد: ادبیات ، به عنوان یکی از کلی ترین زیر مجموعه های فرهنگی ، یک تابع یا متغیرهای عمده در جامعه باقی می ماند. البته این وضعیت عمومی سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی کشور نیز موضوعاتی مانند فرهنگ را به اشکال مختلف تحت تأثیر قرار می دهد. اگر وضعیت اقتصادی یک کشور نامتناسب باشد یا دچار مشکل باشد ، یکی از مسائلی که به سرعت تحت تأثیر قرار می گیرد ، بحث فرهنگ و بودجه دولت است.

وی سپس گفت به همین دلایل می توان بسیاری از فعالیت های فرهنگی در کشور را متوقف یا کند کرد. ادبیات فارسی به طور کلی از مسائل کلی فرهنگ ملی جدا نیست. مشاهده می کنید ، زمانی که بودجه عمومی دولت تحت تأثیر مسائل عمده اقتصادی دولت قرار می گیرد ، اولین بودجه هایی که از دولت حذف می شود ، بودجه فرهنگ و هنر است. موسساتی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد ، فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی و غیره ؛ یا ، در حوزه عمومی ، دانشگاهها معمولاً بر آن تأثیر می گذارند ، که خود مشکلاتی را ایجاد می کند و برخی فعالیت ها را محدود می کند.

شادرویمانس سپس به تاثیر شیوع ویروس کرونا بر وضعیت فرهنگی کشور اشاره کرد و اظهار داشت: البته یک عامل مخرب دیگر به مسائل کلان عمومی این کشور (اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی) اضافه شد و آن تولد کووید بود. -19 بیماری این بیماری بسیاری از فعالیتهای فرهنگی و ادبی ایالت را قطع کرد ، اما ، البته ، تا حدی مفید نیز بود. یعنی نفوذ در قلمرو فضای مجازی بین ادبیات ، که بسیاری از آنها ممکن است ارتباط چندانی با این جهان ها نداشته باشند ، آنها را بر آن داشت تا به رویکرد جدیدی روی آورند. هم در نهادهای مسئول این گونه مسائل و هم در دانشگاه. دپارتمان های دانشگاهی در زمینه های مختلف از جمله ادبیات ، رویکرد جدیدی در این زمینه اتخاذ کردند و سعی کردند راه های جدیدی برای جذب مخاطب در این زمینه ها بیابند.

این استاد زبان و ادبیات فارسی افزود: شما اغلب برنامه هایی را از طریق نهادهایی مانند شهر کتاب ، انتشارات میراث نویسندگی و برخی از انجمن های دانشگاهی و دانشجویی مشاهده می کنید که در این زمینه بسیار خوب و موفق بوده اند. علاوه بر این ، افراد فعال در زمینه ادبیات و هنر ، رسا شروع به سازماندهی برنامه هایی کردند که برنامه ریزی شده و یا هر از گاهی برنامه ریزی شده بود. به نظر من ، این یک اتفاق خوشحال کننده بود که در ادبیات ما رخ داد. البته ، این تنها در ادبیات نبود ، بلکه در زمینه های دیگر نیز وجود داشت. اما برای ما افراد باسواد که بسیاری از آنها توجه کمتری به این حوزه داشتند ، نقش مهم و سازنده ایفا کرد.

در همین حال ، محمد شادرویمانس با یادآوری کشته شدگان در زمینه ادبیات و فرهنگ ، گفت: اما در هر صورت ، موضوع همه گیری کویت -19 باعث شده است که برخی از فرهنگ ، ادبیات ، هنر و دانش بزرگ کشورمان را از دست بدهیم. برخی از همکاران محترم دانشگاهی خود در زمینه ادبیات را از دست دادیم ، مانند دکتر استادزاده که از گسترش زبان فارسی در خارج از ایران حمایت می کردند ، دکتر عصمت اسماعیل که از دانشگاه سمنا بود و دکتر میترا گلچین که شکوفا شد. کامران احمدگلی ، که اگرچه در زمینه ادبیات انگلیسی بود ، اما علاقه زیادی به ادبیات فارسی داشت و همچنین در زمینه تحقیقات بین رشته ای فعالیت می کرد. در خارج از دانشگاه ، استاد جلال ستاری در طول زندگی خود خدمات ارزشمندی را به ادبیات ، فرهنگ و علم ارائه کرده است و البته بسیاری از کسانی که اکنون فرصت ندارند نام فردی خود را ذکر کنند ، اما در هر صورت ، اینها کاستی هایی است که برطرف شده است. به سادگی برای ما امکان پذیر نیست. اما تصویری که در سالهای اخیر دیده ایم مجموعه ای از همه خوب و بد است.

وی در ادامه با بیان اینکه انتشارات بسیاری در زمینه کتاب کند شده است ، افزود: هنوز کتابهای زیادی در حال چاپ است و البته زیر آنها کتابهای بسیار خوب و روشنی وجود دارد. گاهی اوقات ، در نبود فرصت ارائه این کتاب ها ، کارشناسان و مخاطبان اصلی این کتاب برخی از آنها را کاملاً نادیده می گیرند و این احتمالاً یکی از بزرگترین معایب وضعیت کنونی ما است.

این مدرس دانشگاه خوارزمی در این زمینه توصیه کرد: مutionsسسات مسئول انتشار کتاب ، و حتی فراتر از آن ، در زمینه فرهنگ کتاب و کتابخوانی ، بهتر است سعی کنیم کتابهای خوب ، کتابهای خوب را معرفی کنیم ، گاهی اوقات در میان بسیاری از کتابها تنها با عنوان کتاب و محتوا فقط محتوایی است که منافع شخصی نویسنده کتاب را تأمین می کند و معنای واقعی کتاب را به این معنا که فرهنگ ، زبان ، ادبیات و فرهنگ ایرانی را ترویج می کند ، ندارد.

وی در ادامه توضیح داد: برخی از نهادهای مسئول کتاب و کتابخوانی ، نهادهای عمومی رسمی هستند ، مانند وزارت فرهنگ و پشتیبانی شغلی. آنها نقش ویژه ای در کمک به کتابهای دارای ارزش علمی و فرهنگی برای شناخت انبوه کتابهای تولید شده در قالب کتابفروشان دارند.

محمد شادرویمنش همچنین از تاثیر وضعیت اقتصادی بر وضعیت فرهنگی صحبت کرد و گفت: مشکلات اقتصادی در حوزه نشر نیز تا حدود زیادی خود را نشان داده است. کتابهایی که در حال چاپ هستند اکنون آنقدر گران شده اند که فکر می کنم این قیمتها برای خود کتابها طبیعی است – با توجه به تورم تولید کتاب – اما متأسفانه درآمد مخاطبان اصلی کتاب و خوانندگان به نسبت افزایش نیافته است. خرید کتاب و محروم کردن برخی از آن کتاب ها از خوانندگان کلیدی دشوار است. کتابخانه ها همچنین کتابهای به روز کمتری دارند که دسترسی به آنها به دلیل شیوع بیماری همه روزه دشوارتر می شود و همه آنها در گسترش فرهنگ کتابخوانی و مطالعه کتاب مدرن نقش دارند.

رئیس سابق انتشارات دانشگاه خوارزمی سپس با اشاره به سوال حسابرسی درباره امیدهای خود از دولت جدید گفت: “شاید مشکل اصلی دوستداران کتاب (نویسندگان ، نویسندگان ، شاعران و …) ممیزی کتاب و آثار هنری باشد. ” این بدان معناست که ما هنگام کار با افراد در زمینه علوم ، ادبیات و فرهنگ معمولاً به مدارا نیاز داریم. مخصوصاً کسانی که به دانش و فرهنگ خود شهرت دارند و خالق فرهنگ مدرن ایران هستند. آنها نباید در نشر با قلدری روبرو شوند ، یعنی کسی که در مورد کتابها یا آثار هنری خود تصمیم می گیرد. به نظر من ، این یکی از بزرگترین مشکلات فرهنگ مدرن است. اگر به این موضوع از تاریخچه ای کمی بیشتر نگاه کنیم ، مطمئناً این موقعیت چشمگیر خواهد بود.

وی ادامه داد: با توجه به مشکلات ناشی از مشکلات اقتصادی ، نهادهای فرهنگی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد باید یارانه کتاب ، مقاله و … مورد نیاز فرهنگ ما را در اختیار فرهنگیان ، ناشران قرار دهند و چنین مواردی را به کتاب ارائه دهند. فرایند انتشار یک حرکت و آهنگ طبیعی و منطقی است ، از ظاهر آنها در ذهن و ضمیر نویسنده و نویسنده گرفته تا خواندن در ذهن و وجدان.

شادرویمانس در خاتمه در مورد لزوم فراهم آوردن فضا برای اساتیدی که آشنایی چندانی با فناوری های جدید ندارند ، اظهار داشت: اساتیدی از نسل قبل هستند که با مسائل مربوط به فناوری های جدید و استفاده از رسانه های جدید به ویژه شبکه های اجتماعی آشنا نیستند ، و غیره. شاید هم اکنون برخی آمادگی نزدیک شدن به این موارد را ندارند. به نظر من موسساتی مانند دانشگاه ها ، گروه های ادبیات و … باید فضایی فراهم شود تا این گروه بتواند ادبیات و فرهنگ خود را به نسل جدید منتقل کند.

انتهای پیام