زنان محترم! لطفا ۱۳۶ سال صبر کنید

به گزارش تیتر اول ، این تاج از سال 2020 بیش از 3.7 میلیون نفر را در سراسر جهان محروم کرده است ، اما علاوه بر تحمیل هزینه های بالای انسانی ، سیاسی و اقتصادی به جهان ، بحران جنسیت را تشدید کرده است. حتی قبل از کرونا ، تقریباً از هر سه زن در سراسر جهان یک نفر خشونت دیده بود و نوعی خشونت مبتنی بر جنسیت را تجربه کرده بود. در طی اپیدمی کوید ، تماس با خطوط کمک در پنج کشور 5 برابر افزایش یافته است ، این نشان می دهد که تاج تأثیر فاجعه باری بر امنیت زنان حتی در کشورهای ثروتمند داشته است. تأثیر اقتصادی این اپیدمی نیز قابل توجه است. مجمع جهانی اقتصاد اخیراً تخمین زده است که ، با توجه به پیشرفت فعلی در حرکت سرمایه ها ، زنان دست کم برای 136 سال دیگر از حقوق برابر یا رهبری برابر برخوردار خواهند بود!

حتی برای دستیابی به همان سطح برابری طی 136 سال آینده ، کار زیادی باید انجام شود. در اینجا لیستی از هفت مرحله مهم برای تغییر جهان وجود دارد که می توانید برنامه ریزی خود را شروع کنید:

1. پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت

پایان دادن به برابری جنسیتی پایان اساسی خشونت جنسیتی است. تخمین زده می شود که 736 میلیون زن – تقریباً از هر سه نفر – حداقل یک بار در زندگی خود توسط مردان یا هر دو مرد یا هر دو مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. چه چیزی باید تغییر کند؟ چندین کشور نیاز به تصویب کنوانسیون های بین المللی و منطقه ای دارند که انواع خشونت های مبتنی بر جنسیت را منع کرده و قوانین ، سیاست ها و برنامه های اقدام مبتنی بر شواهد را تقویت ، اجرا و تأمین مالی می کنند.

سلین بونیر ، مدیر اجرایی بنیاد کرینگا و عضو ائتلاف علیه ائتلاف علیه جنسیت ، گفت: “همه موافقند که سازمان های حقوق زنان به بودجه بیشتری احتیاج دارند ، اما واقعیت این است که زنان و سازمان های زنان تنها 7٪ از بودجه خیریه جهانی را دریافت می کنند.” . -خشونت منطقی. »

بنابراین ، ائتلاف برای اقدام برای پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت به کمک های انعطاف پذیر دولت ، بخش خصوصی و سایر اهدا کنندگان نیاز دارد. بنابراین اگر پول دارید نمی دانید چه کاری باید انجام دهید ، یا اگر سوگندی دارید که می خواهید برای کارهای خیرخواهانه هزینه کنید ، می توانید خیریه ها یا سازمان هایی را برای کمک به زنان در معرض خشونت یا آموزش برای پیشگیری و مبارزه با خشونت در سازمان ها قرار دهید. دستور کار. ، پرداخت می کند.

خاتمه دادن به خشونت جنسیتی بر عهده همه است و تلاش ها برای دستیابی به این هدف باید تا پایان قربانی شدن خشونت جنسیتی ادامه داشته باشد.

۲. تضمین عدالت و حقوق اقتصادی

زنان و دختران به ویژه در سیستم های حمایت اجتماعی آسیب پذیر هستند. شکاف جنسیتی در مشارکت نیروی کار طی 30 سال تغییر نکرده است. در سراسر جهان ، زنان جوان بین 15 تا 29 سال سه برابر مردان جوان به آموزش و بازار کار دسترسی دارند.

یکی از زمینه های اصلی کار برای رسیدگی به خشونت مبتنی بر جنسیت ، عدالت اقتصادی و احترام به حقوق زنان و دختران در همه جا است. به طور متوسط ​​، زنان سه برابر بیشتر از مردان برای مراقبت های بدون حقوق و کارهای خانه وقت می گذرانند. کار بدون دستمزد نمونه ای از خشونت است ، بنابراین مهم است که علاوه بر تحریک بازار کار ، اقدامات کاری بدون حقوق زنان نیز متوقف شود تا برابری بیشتری بین زن و مرد حاصل شود. مردان باید توجه داشته باشند که تکالیف و مراقبت از کودکان مسئولیت های یک جنسی نیستند و همه باید به طور یکسان در انجام تکالیف مشارکت داشته باشند.

علاوه بر شمارش کارهای خانه به عنوان کار تمام وقت ، از قانونگذاران خواسته می شود دسترسی برابر به بازار کار و همچنین حقوق برابر برای هر دو جنس را تضمین کنند. علاوه بر این ، کودکان باید این باور را داشته باشند که کار خانگی به یک جنس تعلق ندارد ، هر کس حق کار مورد نظر خود را دارد و برای آن حقوق دریافت می شود و حقوق افراد باید براساس کارایی و ارزشی باشد که ایجاد می کنند. آنها را نمی توان براساس جنسیت تعیین کرد.

3. حق بر بدن را تضمین می کند

توانمند سازی زنان و دختران در مورد خدمات بهداشتی ، مالکیت دارایی ، جلوگیری از زورگویی و خشونت و تبعیض و دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی و دانش خانواده باید بخشی از دستور کار تغییر برای دستیابی به جهانی برابرتر باشد.

در سراسر جهان ، 45 درصد دختران و دختران 15 تا 49 ساله متاهل قادر به تصمیم گیری در مورد بدن خود نیستند ، به مراقبت های بهداشتی جنسی دسترسی ندارند و به مراقبت های بهداشتی خانواده و مراقبت های بهداشتی خانواده دسترسی ندارند.

در طول جنگ و درگیری ، زنان بیش از مردان دچار خشونت و آسیب می شوند. شصت درصد مرگ مادران در دوران بارداری ، زایمان و تا سه ماه پس از آن در کشورهای آسیب دیده از یک بحران انسانی یا در یک وضعیت امنیتی ناامن رخ می دهد.

گسترش آموزش جامع جنسی و افزایش کیفیت و در دسترس بودن خدمات بهداشتی زنان می تواند به تغییر جهان کمک کند تا مادران آگاه بتوانند فرزندان سالم تری داشته و آموزش بهتری داشته باشند.

4- فعالیت های متمرکز بر نقش و حقوق زنان در عدالت اقلیمی

تغییر اوضاع بر همه تأثیر می گذارد. تغییرات آب و هوایی بیشترین تأثیر را بر کشورهای فقیر ، به ویژه زنان و دختران دارد. بیشتر شوک های زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی در کشورهایی رخ می دهد که تحت فشارهای محیطی قرار دارند. تنش های محیطی نیز یکی از دلایل اصلی جنگ ، ناآرامی و ناامنی است که در وهله اول زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.

با این حال ، زنان و دختران در ارتقا justice عدالت اقلیمی در همه سطوح و در همه بخش ها کمتر مشارکت دارند و مداخله در زمینه اقلیم نمی تواند تأثیر این تنش را بر زندگی زنان و دختران به طور دقیق منعکس کند. در بحران های آب و هوایی ، خشونت ، نیازهای بهداشتی و سایر مسائل اقتصادی و اجتماعی کمتر مورد توجه قرار می گیرند و به طور فزاینده ای بحرانی می شوند. زنان و کودکان بیشتر تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارند و فعالان حقوق زنان باید تمرکز خود را بیشتر بر روی تغییرات اقلیمی و مدیریت آن بگذارند.

تلاش برای حرکت به سمت توسعه پایدار از طریق مدیریت مصرف ، کاهش ضایعات ، کاهش انرژی و مواردی از این دست راههایی است که می تواند به تغییر جهان کمک کند.

5- فناوری ها و نوآوری ها را برای برابری جنسیتی ارتقا دهید

اگر زنان و دختران به فناوری و نوآوری دسترسی ، استفاده ، مدیریت و توسعه یکسان داشته باشند ، جهان چگونه به نظر می رسد؟ برای رفع شکاف جنسیتی دیجیتال باید کاری انجام شود. نه تنها جنسیت در بازار کار فناوری مورد توجه قرار می گیرد ، بلکه خشونت آنلاین فضای کار فناوری را برای زنان از مردان بیشتر امن می کند.

افزایش آموزش فنی زنان ، نادیده گرفتن مفروضات جنسیتی مانند مهندسی برای زنان مفید نیست یا کدگذاری یک کار مردانه است می تواند گامی در جهت بهبود اوضاع باشد. مسئله خشونت آنلاین نیز نباید نادیده گرفته شود. علاوه بر این ، نه تنها مسئولیت زنان بلکه دیگران نیز مقابله و تحریم کسانی است که بصورت آنلاین خشونت بر مبنای جنسیت انجام می دهند. همچنین برای نشان دادن اینکه آزار و اذیت اینترنتی شرم آور است و باید متوقف شود ، به آموزش نیز نیاز است.

سرمایه گذاری در نوآوری که به کاهش شکاف جنسیتی در همه زمینه ها از جمله اشتغال و تحصیل کمک می کند ، می تواند یکی از راه های بهبود جهان باشد. افزایش دسترسی به فناوری می تواند به افزایش آگاهی همه ، از جمله زنان کمک کند. کار آنلاین برای آموزش و آموزش دیگران در مورد لزوم توجه بیشتر به حقوق زنان ، جلوگیری از خشونت های جنسیتی و تأکید بر نیاز به فرصت های برابر برای همه می تواند گامی دیگر به سوی جهانی بهتر باشد.

همانطور که علوم ، تجارت ، سیاست و سایر حوزه های زندگی اجتماعی نباید برای زنان و مردان متفاوت تعریف شود ، برنامه های آنلاین ، دسترسی به فناوری و حتی بازی های رایانه ای نباید فرض جنسیتی باشند و گروه ها را در درجه دوم قرار دهند.

6. پشتیبانی از جنبشهای برابری زنان

دستیابی به برابری جنسیتی در زندگی سیاسی بدون اقدام بیشتر برای ارتقا جنبش حقوق زنان امکان پذیر نیست. با نرخ فعلی پیشرفت ، نمایندگی برابر زنان در قانونگذاران در سراسر جهان تنها در سال 2036 محقق خواهد شد. در عین حال ، تحمیل هزینه های بیشتر به زنان برای مشارکت فعال در جامعه منجر به از بین رفتن قلعه ها از طریق برابری و افزایش اختلافات اجتماعی می شود. بدون حضور زنان در رهبری اجتماعی ، قوانینی اصلاح نمی شود و بدون قوانین ، حرکت به سمت یک جامعه برابر حقوق زنان دشوارتر خواهد بود. تجربه کار سیاسی و قانونگذاری زنان در سراسر جهان نشان داده است که مسئولیت قانونگذاری را نمی توان تنها به یک جنسیت سپرد ، و بنابراین افزایش مشارکت سیاسی زنان در همه زمینه ها ، به ویژه اگر امکان ورود به برنامه ریزی های سیاسی و اجتماعی وجود داشته باشد ، می تواند راهگشا باشد. .

7. زنان را در قلب خود و پیشتاز صلح ، امنیت و کمک های بشردوستانه قرار دهید

از قطعنامه عالی شورای امنیت سازمان ملل 1325 که بر نقش زنان در حفظ و حفظ صلح تأکید داشت ، دو دهه می گذرد. صلح و عدالت در بحران ها و پیشگیری از بلایا پیش شرط سلامت ، امنیت انسانی و توسعه پایدار هستند.

حدود دو میلیارد نفر در کشورهای تحت تأثیر درگیری زندگی می کنند. یک میلیارد نفر دیگر در بحران های طولانی مدت قرار دارند و میلیون ها نفر دیگر با تهدید فزاینده تغییرات آب و هوا روبرو هستند. حتی در زمان بحران کرونا ، سلاح ساکت نشده است و زنان باید به تلاش های خود برای حفظ صلح یا حضور در خط مقدم مبارزه با درگیری های مسلحانه ادامه دهند. غالباً بدون دانش یا با منابع مالی یا فرصت ها.

در کشورهایی که بحران های امنیتی دارند ، زنان در گروه های ضد کرونا 18 درصد کمتر از کشورهای دوستدار صلح هستند. اگرچه شواهد نشان می دهد که توافق نامه های صلح وقتی زنان در گفتگوهای صلح شرکت می کنند احتمالاً 15 سال یا بیشتر دوام خواهند داشت ، اما بسیاری از گفتگوهای صلح هنوز به صورت کاملاً مردانه انجام می شود.

به طور متوسط ​​، زنان تنها 13 درصد مذاکره کنندگان ، شش درصد واسطه ها و شش درصد امضا کنندگان معاهدات صلح 1992 و 2019 بودند. این شیوه ها می توانند تغییر کنند و تجربه نشان می دهد که تغییر به نفع صلح پایدار است. این نیاز برای حضور زنان در تیم های مذاکره کننده باید ایجاد و تقویت شود. همچنین زنان باید نقش بیشتری در میانجیگری سایر اختلافات داشته باشند و زنان باید بیش از هر زمان دیگری در این زمینه آموزش ببینند.

برابری جنسیتی یک مطالبه عمومی بدون درد نیست ، بلکه راه حلی برای دردی است که جوامع مردسالار به طور سنتی طی دهه ها قادر به درمان آن نبودند. اگر می خواهید گامی در جهت تغییر جهان بردارید ، تغییر را از خانه کوچک خود شروع کنید.

انتهای پیام