رضا پورحسین رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران با اشاره به کودک بودن کودک گفت: کودکان مینیاتور بزرگترها نیستند. پس باید به سراغ آنها برویم نه اینکه اجازه دهیم بچه ها به سمت ما بیایند.
به گفته این روانشناس، کودک بذر را پاشیده است و ما بزرگترها فقط باید باغبان خوبی باشیم و زمینه رشد و نمو آن را فراهم کنیم. باید بدانیم هدفمان چیست؟ در مورد کدام کودک صحبت می کنیم؟ وقتی می گوییم کودک متعادل است یعنی چه؟
دکتر. پورحسین تمدن نوین اسلامی را متوازن دانست و افزود: راهبرد ما برای تربیت فرزندان بر اساس تربیت اسلامی چیست؟ استراتژی یعنی چه؟ واقعیت این است که هدف و مسیر به معنای استراتژی نیست. در راهپیمایی اربعین همه می دانند که باید از کدام راه بروند، بنابراین به عنوان باغبان و نه نجار باید زمینه های رشد و تربیت اسلامی را برای کودکان فراهم کنیم.
به گفته این روانشناس کودک، گاهی پیشرفت در تربیت اسلامی باید به مکانیسم مربوط باشد تا محتوا. زیرا این مکانیسم محتوای خود را ایجاد می کند.
پورحسین به دو انقلاب در ارتباط و شناخت اشاره کرد و تصریح کرد: بر اساس این دو انقلاب می توانیم سازوکارهای رسیدن به این سطح تحصیلی را برای فرزندانمان انتخاب و استفاده کنیم.
به نظر او فردی که وظایف خود را روشن نمی داند چگونه می تواند در ارتباطات بین فردی موفق باشد؟ چگونه می توانیم دیگران را آموزش دهیم تا زمانی که از خود حمایت کنیم؟ ابتدا باید فرزند خود را تجهیز کنید و سپس به جامعه بفرستید.
وی با اشاره به اینکه روزگاری کانون پرورش فکری متولی اصلی و راهنما و فرهنگ ساز کودکان و نوجوانان بود، گفت: امروزه کانون به بخشی از وزارتخانه تبدیل شده است و باید برای چیدمان آن فکری کرد. برای بازگشت به آن دوران بنابراین کانون باید به فکر رساندن کودکان به سطح کودک باشد.
به گفته او ما باید فرزندمان را برای رویارویی با دنیا و فرزند زمان خودش آماده کنیم. کودکان امروز بمباران اطلاعات هستند و ما باید آنها را تجهیز کنیم تا بتوانند راه درست را انتخاب کنند. آیا آموزش و پرورش و موسسات ما مانند کانون این راه را برای کودکان هموار کرده است؟ من شک دارم.
پورحسین با اشاره به اینکه کشورهایی که با انتشار علم مشکل دارند به سمت نخبه گرایی پیش می روند، گفت: اگر هزار نخبه داشته باشیم که به دلایلی مهاجرت کرده و کشور را ترک کنند، با فقر دانش و مهارت مواجه می شویم، بنابراین باید دانش را رواج دهیم. و نهادهایی مانند کانون نقش بسیار موثری در این زمینه دارند.
به گفته این روانشناس، کودک امروزی بدون استاد است. نه پدر و مادر او را به درستی می شناسند و نه مراکزی مانند کانون که زمانی متولی اصلی کودکان و نوجوانان بود و نقش محوری و راهبردی در این زمینه داشت و کتاب ها، نمایش ها و فیلم هایش با ذهن و زبان کودکان همخوانی داشت. این روزها نقش خود را ادامه داده و مواضع خود را حفظ کرده است.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان