از کفایت حبس ده ساله تا قصاص

اخبار آفتاب:

مطابق با مقررات و قانون ، مجازات قتل تحمیل شده در کشور ما انتقام جویی است ، اما استثناهایی نیز در این مجازات وجود دارد. یکی اینکه قاتل پدر مقتول یا اجداد پدرانش نیست. در این حالت طبق قانون ، قاضی بر اساس جدی بودن جرم مجازات مجازات مجرم را به 3 تا 10 سال زندان محكوم می كند.

در پی قتل هولناک پدر رومینا ، بسیاری از جامعه بر این باورند که آزادی پدر رومینا از انتقام جویی و حبس او به تنهایی 3 تا 10 سال نمی تواند عادلانه باشد و برای پدر 13 ساله مجازات شدید می خواهد. بعضی اوقات این ادعا توسط کسانی صورت می گیرد که قبلاً معتقد بودند مجازات گناه یا مجازات اعدام باید به طور کلی لغو شود. اما بسیاری از حقوقدانان و حقوقدانان معتقدند مجازات برای این جرم متناسب با این جرم نیست. به همین دلیل پیشنهاد می شود برای افزایش مجازات پدران کودکانی که فرزندان خود را می کشند ، راه حل قضایی پیدا شود و اگر این امکان پذیر نباشد ، باید حداقل مجازات افزایش یافته و جرم انگاری شود و به عنوان عامل بازدارنده در قبال این قتل ها تبدیل شود. اما ، کارشناسانی وجود دارند که معتقدند که حکم فقهی در این باره تغییر ناپذیر است و از طرف دیگر حکم 3 ​​تا 10 سال در صورت تهیه کامل آن برای مجرم کافی است.

مجازات عدم اعتماد به پدر یکی از تصمیمات اساسی و ثابت است

آیت الله محمدحسین احمدی شاهرودی ، عضو مجلس خبرگان و معاون سابق دیوان عالی کشور ، گفت كه این حكم درصورتی تحمل می شود كه قاتل پدر یا مادربزرگ های والدین مقتول نبوده است. فقه شیعه و همچنین علمای اهل سنت این حکم را صادر کرده اند که پدران و مادربزرگ ها انتقام قتل فرزندانشان نمی گیرند و اهل سنت حتی انتقاد از مادران را به دلیل کشتن فرزندان نمی دانند.

احمدی شاهرودی ادامه می دهد: “با وجود اجماع مبنی بر اینکه پدر از قتل کودک حمایت نمی کند ، روایات معتبر و صحیحی داریم که آن را تأیید می کند.” از جمله روایتی در کتاب جاوهارا یا روایاتی که آیت الله خوئی در کتاب اصول تکمیل المنهاج ذکر کرده است. همچنین داستانهای معتبری از امام علی (ع) ، امام صادق (ع) و امام محمد باقر (ع) درباره این تصمیم وجود دارد. بنابراین ، این تصمیم یک ماده ثانویه نیست که با توجه به شرایط محلی و آب و هوایی قابل تغییر است و آنچه یکی از تعهدات و ممنوعیت های قوانین اساسی اسلام است قابل تغییر نیست.

از 3 تا 10 سال زندان اندک نیست

احمدی شاهرودی از جمله کسانی است که معتقد است زندانی کردن پدری که پسرش را بین 3 تا 10 سال به قتل رسانده است کافی است و او بازدارندگی لازم را دارد. وی درباره قتل پدرش ، رومن می افزاید: این واقعه قتل غم انگیز بود. پدر به موجب قانون به سه تا 10 سال زندان محکوم می شود. در حقیقت ، اگر این قتل وحشتناک باشد ، قاضی می تواند 10 سال حكم او را صادر كند و او مورد عفو واقع نشود. این 10 سال اگر به درستی اجرا شود ، مجازات کوچکی نیست. علاوه بر این ، مجازات های اضافی نیز داریم که می تواند مجرم را پس از تحمل حکم زندان اخراج کند. این مجازات ها به اندازه کافی شدید است.

احمدی شاهرودی با طرح این سؤال که آیا در اسلام تصمیمی در مورد نحوه مجازات پدری که فرزند خود را می کشد ، وجود دارد ، اضافه می کند: در بیانیه آیت الله کوی آمده است که اگر پدری فرزند خود را بکشد ، خواه دختر باشد یا پسر ، او همچنین باید مجازات شود و باج را بپردازد. در روایات جابر از امام باكر (ع) نیز آمده است كه پدر فرزند خود را كشته و مطابق با تصمیمات عمل نكرده است ، اما اینكه وی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و از زادگاه خود تبعید شده است تا دچار دردسر شود.

رمز عبور برای افرادی است که در زندان اصلاح شده اند

وی در پاسخ به اینکه معمولاً اجرای کامل این احکام به طور دقیق اجرا نمی شود ، معمولاً مرتکب مجازات حداقل مجازات می شود و حتی متخلف نیز معمولاً بعد از تحمل مجازات خود مورد عفو یا زندانی قرار می گیرد. : در این موارد ، لازم نیست متخلف پس از تحمل مجازات خود آزاد شود و قضات ممکن است به دلیل ماهیت وحشتناک قتل و همچنین عفو ​​اعطا شده به رهبری ، قتل مشروط ندهند. رمز عبور برای افرادی است که در زندان اصلاح شده اند و کسی را به حساب نمی آورند.

وی گفت: “بله ، فکر می کنم این یک دوره محدودیت است.” کسانی که زندانی نیستند و از زندان لذت نبردند ، فکر می کنند که 10 سال زندان چیزی نیست. من خودم یک ماه قبل از انقلاب در زندان بودم و از زندگی خسته بودم. به نظر من این مجازات مناسب است. از طرف دیگر ، بسیاری از مردم از پشیمانی و پشیمانی رنج می برند ، که از هر مجازاتی نیز بدتر است.

وی ادامه می دهد: برخی روایات تحلیل می کنند که چرا پدر در صورت کشته شدن فرزندش نباید عمل کند. دلیل این امر این است که پدر باعث می شود کودک وجود داشته باشد و کودک نمی تواند باعث عدم حضور پدر شود. همه دانشمندان و حقوقدانان این تصمیم را گرفته اند و همه تصمیمات به تعزیر ، دیه و رستگاری داده می شود.

ماده 301 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ممکن است قابل تجدیدنظر باشد

اما نظر آیت الله محقق بابا متفاوت است. وی می گوید: “به نظر می رسد در مورد مجازات ، تا زمانی که تأمل قضایی در اجتهاد شیعه وجود نداشته باشد ، مرتباً شاهد چنین جنایاتی خواهیم بود که به” غیرت شرعی “نیز معروف است.”

وی گفت: نکته اصلی گفته ملکیان این بود که برای انتقام جویی انتقام ، عنصر اصلی وجود عنصر آگاهانه ای بود که قاضی باید به آن دست می یافت. “با توجه به دلبستگی شدید پدر به فرزندش ، اصل عدالت در این مورد عدم است.” وجود عمدی. علاوه بر این ، کودک همیشه در معرض نظم و انضباط پدر است. پدر سعی می کند فرزند خود را نظم دهد و یک احتمال عادی وجود دارد که مرتکب اشتباه شود و منجر به قتل وی در هنگام خشم شود ، تا زمانی که احتمال جدی وجود نداشته باشد که این قتل عمدی بوده باشد ، انتقام جاری عمدی نخواهد بود و قتل عمدی خواهد بود. یا اشتباه تلقی می شود. اما در مواردی که نحوه قتل حاکی از وجود یک فکر خوب و پیش بینی تصمیم است ، قصاص فعلی صورت می گیرد.

محقق داماد با اشاره به ماده 290 (ب) قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 درباره قتل عمدی ، اظهار می دارد: “هرگاه مرتکب عمداً مرتکب چیزی شود که به طور عادی موجب جرم یا چیز مشابهی شود ، حتی اگر قصد مرتکب جرم باشد. و “به نظر نمی رسد که مانند آن باشد ، اما آگاه است که این امر معمولاً باعث ارتکاب جرم یا مواردی از این دست می شود.” آن را عمدی ، در حالی که اقدام به قتل در همه جا است. “لازم است.

به نظر این حقوقدان و متفکر قانون اسلامی ، ماده 301 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ممکن است تجدید نظر شود و طبق ماده 158 و نظم و انضباط و خطای احتمالی در اعمال پدر ، این پروانه ممکن است به داوران اعطا شود. و قصد قتل ، مجازات قاتل به خاطر انتقام. در شرایط فعلی حاکم بر قانون ، قاضی به هیچ وجه مجاز به صدور احکام نیست و به همین دلیل در کشور ما مواردی وجود دارد که پدران بدجنس مرتکب جرائمی علیه فرزندان خردسال خود شده اند که این امر احساسات جامعه را جرم شمرده است.

دین مالکی دیدگاه متفاوتی دارد

اما حجت الاسلام محمدحسین بیاتی ، رئیس دانشگاه عدالت ، می گوید که از نظر انتقام جویی ، تصمیم همان تصمیمی است که در ادیان مختلف فقهی اسلامی گرفته شده است. ادیان دیگر ، به استثنای مذهب مالکی ، قبول دارند که اگر پدر فرزند خود را بکشد ، انتقام انتقام نخواهد گرفت. البته مالکان نیز تفسیری از موضوع دارند ، نه بر خلاف آن. مالکی معتقد است که دلسوزی و دلسوزی که بین پدر و فرزند وجود دارد ، یافتن عنصر هدف قتل را دشوار می کند. بنابراین ، صاحبان ادعا می کنند که قتل عمدی نبوده است ، مگر اینکه شواهدی وجود داشته باشد که پدر آن را به طور اتفاقی و بدون سوءاستفاده انجام نداده است ، اما فرزند خود را طبق یک برنامه قبلی به قتل رسانده است ، که در این صورت جبران خسارت تعیین می شود.

بیاتی با اشاره به اینکه ما به وضوح تابع مذهب مالکی نیستیم ، افزود: از طرف دیگر توافق نامه های مختلفی وجود دارد که توافق شده اند و اجماع این حکم اجماع شواهد است و هیچ کس به این تصمیم اعتراض نکرده است و حتی برخی از وکلا نیز آن را رد کرده اند. مادر. ” آنها با این تصمیم موافق هستند. یعنی وقتی مادر مرتکب چنین جنایتی بزرگی علیه فرزند خود می شود ، استثناء در انتقام جویی است و برخی نیز فقط به پدر رضایت داده اند. بنابراین ، از دیدگاه فقهی ، هیچ راه حلی وجود ندارد که ثابت کند مجازات مجازات پدر بدون تغییر است.

نقش قانون و قانون در بازدارندگی 100٪ نیست

رئیس دانشگاه حقوق اضافه می کند: “البته در روایات ما پدری داریم که کاری نمی کند ، نه این که آزاد شود ، بلکه او را باید اخراج و مجازات کرد و فقط از انتقام جلوگیری می شود. بنابراین ، در مورد بازپرداخت هیچ کاری نمی توان انجام داد ، زیرا اما در مورد مجازات هایی که به دلیل بازدارندگی است ، مجازات ها باید به گونه ای طراحی شوند که در این صورت شاهد چنین مواردی نباشیم. البته لازم به ذکر است که نقش قانون و قانون در بازدارندگی 100٪ نیست. مسائل فرهنگی و اجتماعی و ریشه این وقایع را باید در فرهنگ و جامعه یافت.

به گفته وی ، در مورد قتل عمدی ، علی رغم حداکثر ضمانت اعدام ، که همان اجرای حکم اعدام است ، هیچ گونه بازدارندگی وجود ندارد و این مجازات نتوانسته است قتل قبلاً برنامه ریزی شده را کاهش دهد. به نظر نمی رسد تا زمانی که زمینه های اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی اصلاح شود ، قانون با بازدارندگی ارتباط زیادی ندارد.

بیات اضافه می کند: گفته می شود که برخی از حاضران پیامبر با یکی از حاضرین پیامبر به نام سعد بن عباداء شوخی می کنند که اگر وارد خانه شوید و ببینید که شما و همسرتان فعالیت های غیراخلاقی انجام می دهید ، چه خواهید کرد؟ او گفت که همسر من را خواهد کشت. در آن لحظه پیامبر وارد شد و سؤال كرد چه اتفاقی افتاده است ، و آنها در مورد آن به او گفتند. خود سعد گفت كه من گفتم كه همسرم را خواهم كشت ، و او به سخنان خود افتخار كرد و فكر كرد كه غيبت خود را نشان مي دهد. پیامبر خدا چه گفت؟ آهسته برو بنابراین چگونه می خواهید در این مبارزه شهادت دهید؟ سعد گفت: “من خودم آن را دیده ام.” در این زمان حضرت این قاعده را گفت که ما از امروز بسیار دور هستیم. وی گفت: خداوند برای همه چیز حد تعیین کرده است و اگر کسی آن حد را رعایت نکند ، مستحق مجازات است. یعنی کسانی که ابراز حسادت می کنند اگر در چارچوب دین و قانون نتوانند آن را اثبات کنند باید عمل کنند. بله ، غیرت یک ارزش دینی و انسانی است ، اما اگر باید بیرون برود ، با آن مخالف است.

مجازات باید متناسب با جدی بودن جرم باشد

وی در مورد افزایش مجازات تعزیر اظهار کرد: اصل مجازات تعزیرات تعزیرات در دست دولت اسلامی است و قوانینی برای مجازات تعزیر وجود دارد که براساس آن یک حاکم اسلامی می تواند مجازات را اعمال کند. عقل مجازات تعزیر .همچنین آموزش و بازدارندگی و همچنین کمک به مردم و خود مجرم برای بازگشت به این جرم است. اگر مجازات جرایم جدی سبک باشد ، کمکی نخواهد کرد و می تواند مجرم را ملایم تر کند.

به گفته وی ، بنابراین ، مسئله افزایش مجازات می تواند در قالب یک مجازات اسلامی ، از طریق کانال خود از طریق لایحه دادگاه یا ورود مستقیم اعضای پارلمان برای اعمال مجازات سختگیرانه و با بازدارندگی بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. با این حال ، به نظر من نکته اصلی امید ، اصلاح ذهنی و فرهنگی است.