شنا با گوش سوراخ شده: بایدها و نبایدها

عوارض سوراخ کردن گوش و راه‌های درمان آن

سوراخ کردن گوش عبارت است از ایجاد روزنه‌ای در گوش برای آویختن جواهرات به آن که در این روش به ندرت از یک ماده بی حس کننده (بیهوشی) استفاده می‌شود. سوراخ كردن گوش در كودكان قرن‌ها به عنوان بخشی از سنت‌های آیینی و فرهنگی وجود داشته است.

با این حال، به دلیل درد اجتناب ناپذیر و خطرات احتمالی برای سلامت، ایجاد سوراخ و حفره در گوش توصیه نمی‌شود. میزان عوارض سوراخ كردن گوش هنوز مشخص نیست، اما به دلیل محبوبیت آن، بسیاری از افراد به راحتی فراموش می‌كنند كه هرگونه سوراخ كردن بدن برای اویختن جواهرات، خطراتی را برای سلامتی افراد به همراه دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا با عوارض و راه‌های پیشگیری از عوارض این روش و مراقبت بعد از سوراخ كردن گوش آشنا شوید.

برای سوراخ کردن گوش چه سنی مناسب است؟

محدودیت‌های سنی برای سوراخ کردن گوش وجود ندارد با این وجود برای محافظت در برابر خطرات احتمالی، سوراخ کردن گوش در دوران نوزادی توصیه نمی‌شود. نوزادان تازه متولد شده دارای لاله گوش بسیار کوچک هستند و احتمال عفونت‌های شدید، بیشتر است. سیستم ایمنی بدن نوزدان بسیار ضعیف است، بنابراین ایجاد یک زخم می‌تواند فرصت را برای عفونت‌های بیشتر و شدیدتر باز کند. معمولا پزشکان، والدین را از سوراخ کردن گوش کودک تا 6 ماهگی منع می‌کنند.

سوراخ کردن گوش دردناک است؟

سوراخ کردن گوش همیشه تا حدودی دردناک است، حتی اگر در عرض چند ثانیه درد تمام شود. پزشکان می‌توانند برای کاهش احساس درد، بی حسی موضعی را با مشتقات لیدوکائین (Lidocaine) تجویز کنند یا از یخ برای بی حس کردن گیرنده‌های درد در لاله‌های گوش استفاده کنند.

عوارض سوراخ کردن گوش

هر نوع پیرسینگ و سوراخ کردن گوش خطرات و عوارضی را به همراه دارد. درادامه این مقاله شایع‌ترین عوارض سوراخ کردن گوش شرح داده می‌شود. این موارد عبارتند از:

• عکس‌العمل‌های آلرژیتیک؛ برخی از جواهرات، به ویژه قطعات ساخته شده از نیکل(Nickel)، می‌توانند واکنش‌های آلرژیک ایجاد کنند.
• عفونت‌های پوستی؛ این نوع از عوارض ممکن است باعث قرمزی، درد، تورم یا ترشحات چرکی بعد از سوراخ کردن شود. پیرسینگ می‌تواند منجر به ایجاد جای زخم و برجستگی در اثر رشد بیش از حد بافت اسکار (کلوئیدها) شود.
• بیماری‌های قابل انتقال از طریق خون؛ اگر تجهیزات مورد استفاده برای انجام پیرسینگ به خون آلوده، آغشته باشد، امکان ابتلا به بیماری‌های خونی از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، کزاز و HIV بالاست.
• پارگی یا ضربه؛ جواهرات می‌توانند به طور تصادفی گیر کنند و باعث پارگی گوش شوند، این پارگی ممکن است به گونه‌ای باشد که به بخیه یا اعمال دیگر احتیاج باشد.

بعد از سوراخ کردن ،چه کارهایی باید انجام دهیم؟

رعایت بهداشت، استفاده از پماد، عدم تماس موضع با آب و انتخاب گوشواره های سبک از مهمترین نکات بعد از سوراخ کردن گوش است همچنین نباید قسمت‌های غضروفی گوش را سوراخ کرد چون به عفونت‌ غضروفی منجر می‌شوند. برای سوراخ کردن گوش محدوده سنی خاصی وجود ندارد و امروزه با وجود دستگاه‌های خاصی که برای سوراخ کردن گوش موجود است، استفاده از روش سنتی مرسوم نیست. به هر حال رعایت بهداشت و ضد عفونی کردن محل سوراخ کردن گوش از مهمترین اقدامات بعد از این اقدام است.

عموما” در محل سوراخ کردن گوش -بعد از استفاده از زیورآلات -ترشحات خشک دیده می‌شود که به دلیل حساسیت به فلزات -به خصوص آلیاژ‌های نیکل- به وجود می‌آید.البته ممکن است آلرژی به طلا و نقره هم در برخی افراد وجود داشته باشد.با سوراخ کردن گوش زخم کوچکی در ناحیه به وجود می‌آید که استفاده از پماد‌هایی مثل تتراسایکلین در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اولیه به مدت حداقل ۳ بار در روز می‌تواند کمک‌کننده باشد.اگر بعد از ۲۴ ساعت میزان درد افزایش پیدا کرد یا در محل سوراخ شدن قرمزی و تورم به وجود آمد مراجعه به پزشک الزامی است چرا که نیاز به آنتی‌بیوتیک خوراکی احساس می‌شود.

بعد از سوراخ کردن گوش بهتر است در ۲۴ ساعت اولیه، آب به موضع نرسد.از گوشواره‌های خیلی سنگین استفاده نکنند چرا که این امر باعث می‌شود نرمه گوش کشیده شود و سوراخ تعبیه شده بزرگ شود و مشکل زیبایی به وجود آید. قسمت‌های غضروفی گوش نباید دستکاری و سوراخ شوند چون گاهی اوقات به عفونت‌های غضروفی منجر می‌شوند که در موارد پیشرفته کار به جراحی و تخلیه چرک می‌انجامد.

آیا شنا کردن با گوش های تازه سوراخ شده بد است؟

آیا بعد از سوراخ شدن گوش می توانید شنا کنید؟ شما می توانید اما باید حداقل 24 ساعت بعد از سوراخ کردن گوش از شنا کردن خودداری کنید – اما در حالت ایده آل، تا زمانی که سوراخ ها به درستی بهبود پیدا کنند. این خطر ابتلا به عفونت را از آب در استخرهای شنا، دریاچه ها و رودخانه ها و دریا حذف می کند.

آیا کلر برای پیرسینگ جدید مضر است؟

به علاوه، کلر – که شاید بیشتر به دلیل سبز شدن موها شناخته شده است – می تواند به عنوان یک محرک عمل کند که ممکن است باعث ناراحتی اضافی برای سوراخ کردن موها شود. … بنابراین، چه بهداشتی باشد چه خیر، احتمالاً بهتر است هنگامی که یک پیرسینگ تازه انجام می دهید، از استخرهای شنا برای طلسم خودداری کنید.

چگونه سوراخ کردن گوشم را برای شنا بپوشانم؟

شما می توانید یک باند ضد آب برای پوشاندن سوراخ کردن خود در طول فعالیت های شنا بخرید. اگر نگران افتادن بانداژ هستید، کلاه شنا یا نوار ضد آب را انتخاب کنید که گوش ها را بپوشاند. هر چیزی که انتخاب می کنید، مطمئن شوید که سوراخ گوش شما کاملاً پوشانده شده است تا آب داخل آن نرود.

آیا بعد از سوراخ کردن گوش می توانید خیس شوید؟

اگر گوش، بینی، ابرو، سپتوم یا هر جای دیگری روی سر یا صورت خود سوراخ شده است، ممکن است کمی شنا کنید، فقط تا زمانی که پیرسینگ شما پاشیده نشود و خشک بماند. شما همیشه می توانید به جای فرو بردن کامل بدن خود در آب، یک پارو کوچک برای ایمن کردن آن داشته باشید.

اصول مراقبت از گوش تازه سوراخ شده

مراقبت از گوش تازه سوراخ شده برای بهبود سریع آن واجب است تا از هرگونه آلودگی و عفونت یا بسته شدن گوش ها جلوگیری شود. در طول این مدت باید با ملایمت از گوشهایتان مراقبت کنید و از دستکاری بی مورد آنها خودداری کنید تا بزودی بتوانید هر گوشواره ای که می خواهید را استفاده کرده و از مدل جدید خود لذت ببرید. اصول کلی مراقبت از گوش تازه سوراخ شده قبل از دست زدن به گوش، دست های خود را با صابون ضد باکتری شستشو دهید.

مقدار کمی کف صابون را بین انگشتان دست خود گرفته و بر روی سوراخ گوش خود بمالید. برای پاک کردن صابون نیز گوش خود را با یک پارچه تمیز و مرطوب پاک کنید. از یک محلول نمکی به عنوان جایگزینی برای آب و صابون برای تمیز کردن گوش استفاده کنید. برای مراقبت از گوش تازه سوراخ شده می توانید از داروخانه یک محلول نمکی پاک کننده تهیه کنید و سوراخ های گوش خود را با این محلول شستشو دهید. برای استفاده از این محلول، یک گوش پاک کن را به این محلول آغشته کرده و هر دو طرف گوش خود را با آن تمیز کنید.

به مدت دو تا سه روز پس از سوراخ کردن گوش، روزانه دو بار از الکل یا پماد آنتی بیوتیکی استفاده کنید. ضدعفونی کردن گوش پس از سوراخ کردن آن، احتمال عفونت را کاهش و سرعت بهبودی را افزایش می دهد. با استفاده از یک چوب پنبه یا گوش پاک کن یا مقداری پنبه که آغشته به الکل یا آنتی بیوتیک است گوش خود را ضد عفونی کنید. اما این کار را پس از چند روز متوقف کنید، زیرا طولانی شدن این عمل می تواند حساسیت گوش را از بین برده و باعث شود که بهبودی آن سخت تر شود.

گوش خود را اندکی خیس یا مرطوب کرده و گوشواره خود را به آرامی بچرخانید. از پشت، گوشواره ها را گرفته و آنها را بچرخانید. این باعث می شود که سوراخ های گوش بسته نشوند و خیلی زود بهبود یابند. اما این کار را هنگامی که گوش ها خشک هستند نباید انجام دهید زیرا ممکن است باعث خونریزی شده و دیرتر بهبود یابند.

پیشگیری از آسیب و عفونت گوش

گوشواره های مخصوص و سبکی که برای مراقبت از گوش تازه سوراخ شده استفاده می شود را حداقل برای چهار هفته در گوش خود بگذارید. هنگامی که شما برای اولین بار گوش خود را سوراخ کنید، تکنسین این گوشواره ها را در گوش شما می کند. این گوشواره ها از مواد ضد حساسیتی ساخته شده است که از گوش شما محافظت می کند. آنها را حداقل به مدت چهار هفته در نیاورید تا سوراخ های گوش شما بسته نشوند و بهبود یابند. گوشواره های ضد آلرژی از جنس فولاد ضد زنگ، تیتانیوم، نایوبیوم، یا طلای چهارده تا هجده عیار هستند

همیشه قبل از دست زدن به گوش خود، دستهایتان را بشویید.

دستکاری غیر ضروری سوراخ های گوش می تواند منجر به عفونت شود. پس در حالت کلی از دست زدن به آنها اجتناب کنید مگر اینکه نیاز به تمیز کردن و یا بررسی آنها داشته باشید و هر وقت نیاز به لمس آنها داشتید، ابتدا دست های خود را با آب و صابون بشویید. برای مراقبت از گوش تازه سوراخ شده، از شنا کردن اجتناب کنید.شنا در استخر می تواند موجب انتقال باکتری ها به سوراخ های گوش شما شود و باعث عفونت شود.

پس اگر گوش های خود را تازه سوراخ کرده اید از شنا کردن در استخر، رودخانه ها، دریاچه ها و … اجتناب کنید. اگر در حمام از وان استفاده می کنید، به اندازه ای بدن خود را داخل آب نکنید که گوش هایتان خیس شوند. مراقب لباسهایی که ممکن است به گوشواره شما گیر کند باشید. کشش یا اصطکاک می تواند باعث تحریک و کاهش سرعت بهبود گوش ها شود. از پوشیدن کلاه هایی که گوش شما را می پوشاند اجتناب کرده و در هنگام لباس پوشیدن مراقب باشید تا گوشواره هایتان به لباس گیر نکند. اگر روسری می پوشید، پارچه ای را انتخاب کنید که به گوش گیر نکند.

سعی کنید روسری بسیار لطیفی را به سر کنید و آن را به طور مرتب بشویید. اگر متوجه علائم عفونت شدید به پزشک مراجعه کنید. اگر گوش شما تا یک هفته یا بیشتر بعد از اینکه سوراخ شدند درد داشته باشند، ممکن است آلوده شده باشند. اگر متوجه ترشحات تیره یا خونریزی در آن ناحیه شدید، این مورد را با پزشک خود در میان بگذارید تا بررسی شود. پوست عفونت کرده در اطراف سوراخ های گوش به رنگ قرمز یا صورتی خواهد بود. درمان عفونت های جدی ممکن است نیاز به تخلیه و مصرف آنتی بیوتیک خوراکی داشته باشد.