«آچ مز» هوایی صدام در بغداد

به گزارش تیتر اول، سرتیپ دوم غضنفر آذرفر از فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران است که در سال 1318 در روستای مغانکا واقع در جنوب شهرستان الیگودرزا استان لرستان به دنیا آمد.

پس از پایان تحصیلات متوسطه در سال 1336 وارد دانشکده افسری شد و در دوران تحصیل به فراگیری زبان انگلیسی و عربی پرداخت. آذرفر یکی از بهترین هنرجویان در دوره آموزش عالی ارتش، دوره آمادگی، دوره هوابرد، دوره تکاوری و دوره جنگ ویژه (کلاه سبزهای ایرانی) و دوره تکاور، هوابرد و جنگ ویژه شامل جنگ نامنظم، عملیات ویژه، فرار، فرار و جنگ روانی دوره های جنگ کوهستانی شامل زندگی در کوه های مرتفع و برفی، اسکی نظامی، تحقیقات بهمن و نبرد برفی را با موفقیت به پایان رساند.

تیمسار آذرفر به همراه ارتش خود عملیات کربلای 7 را در اسفند 65 طراحی و اجرا کرد. در این عملیات نیروهای تحت امر آذرفر ارتفاعات 2519 در خاک عراق را تصرف کردند. نبوغ نظامی و ابتکار این فرمانده ارتش جمهوری اسلامی ایران را می توان در اکثر صحنه های این عملیات مشاهده کرد.

وی در بخشی از خاطرات خود که در حضور امیر سرتیپ امیر ناصر ندری زاده از فرماندهان ارتش این فرماندهی می گوید، درباره یکی از حملات عراق به کشورمان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی می گوید: حدود سال 52 ارتش عراق بار دیگر به صدام حسین دستور داد که به ایران حمله کرد و سه جزیره تنبه بزرگ و کوچک و ابوموسی و همچنین بخشی از خوزستان را تصرف کرد. بهرام) آرین (حسین معتمدی منوچهری تنکابنی) و دستور داد شب هنگام در خواب ژنرال جلسه ای تشکیل دهند.

فرمانده ارتش خاتمی (سید محمد امیر خاتمی) فرمانده نیروی هوایی خود لباس پرواز می پوشد و سوار هواپیمایش می شود. ایشان سوار هیچ هواپیمای جنگی نشد و هواپیمای جنگنده خودش را همیشه آماده عملیات داشت.

صبح روز بعد می رود و به فرودگاه بغداد می رسد و روی باند می نشیند. موتور هواپیما را خاموش می کند و دوباره روشن می کند، فرودگاه را ترک می کند و به ایران بازمی گردد. هیچ راهی برای واکنش یا دفاع از خود ندارند! به معنای واقعی کلمه “آچ مز” نامیده می شود.

این اقدام یعنی زیر سوال بردن آبرو و حیثیت کشور، یکی از نیروهای متخاصم می آید در فرودگاه پایتخت کشور می نشیند و دوباره پرواز می کند! همان کشوری که رئیس‌جمهوری مثل صدام حسین دارد که ادعا می‌کرد من دور کشورم دیوار آهنی کشیده‌ام، اگر پرنده‌ای وارد حریم خصوصی ما شود، او را شکار می‌کنیم.

با این توضیح می خواهم بگویم بی جهت نیست که گفتند: ارتش ایران پنجمین ارتش قوی جهان است.

امیر نادری زاده در پایان این خاطره توضیح داد: البته واضح است که ایران هیچ گاه قصد نشان دادن قدرت و جنگ طلبی خود در منطقه را نداشته است، اما هر زمان که نیاز بوده، قدرت و توان نظامی خود را به رخ دشمن می کشد تا بتواند در این زمینه تلاش کند. جبران کن؛ مثل تهاجم نظامی عراق در سال 59 که نتوانستند ذره ای از خاک ما را بگیرند اما خودشان به بدبختی افتادند. موتور را خاموش کرده، روشن کرده و به وطن بازگشته، هوای ما نشانه قدرت و قدرت مانور نیروها بود، نه ضعف ما.»

منبع:

مرد روزهای نبرد; عابد ساوچی، عباس، 1397، آتشبار، تهران.

انتهای پیام