گلایه‌های تئاتر خصوصی از وضعیت فعلی هنرهای نمایشی/ تئاتر می‌تواند ابزار گفت‌وگوی جامعه باشد

در مصاحبه با داود نامور آمده است:

مدیر تئاتر نوفل لوشاتو بیان کرد: با وجود همه بحران هایی که امروز گریبان تئاتر ما را گرفته است، از تعطیلی سالن ها تا بی رغبتی هنرمندان، هنوز بسیاری از مشکلات با هنر دیالوگ قابل حل است و به آینده تئاتر امیدوار بود. تئاتر دولتی و رشد مخاطبان آن.

آن‌طور که خبرنگار تئاتر آنا اشاره می‌کند، در شرایط بحرانی جامعه و در حوزه هنرهای نمایشی، بخش خصوصی همواره بیش از بخش‌های دولتی تحت حمایت دولت متضرر می‌شود. در دوران کرونا که سالن‌ها تماشاگر نداشتند، این اتفاق برای سالن‌ها افتاد و اکنون با اتفاقات اخیر و قرار گرفتن بیشتر سالن‌های خصوصی در مراکز شهرها، وضعیت بدتر شده است، به‌طوری که به جز چند مورد خصوصی. تئاترهایی چون «رمان لوچاتو» و «شهرزاد» و همچنین سالن‌های خصوصی دولتی نیز به منظور بهبود شرایط، اجراهای تعطیلی خود را آغاز کرده‌اند.

یکی از تئاترهایی که با وجود مشکلات فراوان سعی در روشن نگه داشتن تئاتر دارد، تئاتر نوفل لوشاتوبه است که توسط داود نامور اداره می شد که چند سال پیش تئاتر خود را تغییر داد و آن را به مجموعه ای بسیار بهتر تبدیل کرد.

** مجموعه تئاتر حرفه ای

نامور درباره موقعیت جغرافیایی مجموعه نوفل لوشاتو می گوید: مجموعه ما در خیابان نوفل لوشاتو، تقاطع رازی قرار دارد که ساخت آن را از سال 1397 شروع کردیم و در سال 1398 به آنجا منتقل شدیم. قبل از آن ما یک مکان برای اجاره داشتیم اما در نهایت به دلیل ویروس کرونا بار اجاره مجموعه را بر دوش گرفتیم و مجبور به تعطیلی شدیم. نمایشگاه جدید ما بیش از 70 نفر ظرفیت دارد و بیش از 98 خط نوری دارد. این مجموعه دارای یک سالن تئاتر و صحنه بزرگ و باکیفیت است که گنجایش حدود 50 نفر را دارد و برای اجراهای کوچک و تمرین مناسب است.

دستگاه های گرمایشی و سرمایشی و سرویس های بهداشتی مختلف و همچنین موقعیت پشت صحنه، این مجموعه تقریباً از تمام سالن های خصوصی تهران برای کارهای حرفه ای در شرایط بهتری مناسب است.

** فراز و نشیب های اجرای تئاتر

این مدیر تئاتر درباره فراز و نشیب اجراها در ایام کرونا و بعد از آن گفت: ما در این دوره کم و بیش تا به حال چند بار به سراغ اجراها رفتیم، تا به حال در این مدت، چون سالن ما پشت تئاتر شهر است. و مرکز شهر دو بار بسته و بازگشایی شده است. برخی از گروه‌های موسیقی در این مدت اجرای خود را لغو کردند، ما به آنها احترام گذاشتیم و حتی بدون ضرر به آنها پول دادیم تا اگر می‌خواهند در شرایط بهتری اجرا کنند یا کلا کنسل کنند.

** 2 اجرا وجود دارد

در حال حاضر دو گروه تئاتر با نمایش «اتاق کوکی» مهران مکاری و امین سنجربیگی و نمایش «اوج طوفان» مسعودا صالحی روی صحنه می روند. تقریباً هفتاد نفر یا سی چهل نفر بودیم. هفته

نامور با تاکید بر اینکه با وجود همه این اتفاقات و مشکلات همچنان می توانیم تاتر را روشن نگه داریم، می گوید: درست است، همه ما خوب نیستیم، اما نمی توانیم کار نکنیم چون کار ماست، حالا شاید برخی از آنها فکر می کنند که در این در شرایط فعلی بهتر است کار تئاتر را رها کنم، اما چون چندین اصل را پرداخت می‌کنم و هزینه‌های دیگری برای مجموعه وجود دارد، نمی‌توانم این کار را انجام دهم و نمی‌خواهم کارم را تعطیل کنم.

ما به همه کسانی که در این مدت کار نکردند احترام می گذاریم و از همه کسانی که کار را ترک می کنند قدردانی می کنیم، اما من نمی توانم کار را تعطیل کنم، ترجیح می دهم از طریق این کار صحبت کنم، صحبت کنم. هنر تئاتر حرف زدن است، من می خواهم همه به تئاتر بیایند و صحبت کنند.

** تشویق هنرمندان به بستن اجرا درست نیست

تا همین اواخر می گفتند سوپرمارکت ها همیشه باز هستند اما هر اتفاقی بیفتد تئاتر تعطیل می شود حالا من کارگر تئاتر چطور باید کارم را ببندم؟ چنین درخواستی از من بی احترامی است! اما باز هم معتقدم که هرکس نظر شخصی خودش را دارد و من به آن احترام می گذارم. اما اینکه عده ای در سالن دیگری جمع شوند و عده ای را تشویق به کار نکردن کنند و گروه های تئاتر فعلی و آینده ما را تشویق کنند که اجراهای سالن نوفل یا جاهای دیگر را تعطیل کنند، درست نیست.

نامور با گلایه از اینکه ممکن است یک سال تئاتر تعطیل شود، می گوید: ده سال است که گروه تئاتر را هدایت می کنم، مدیران زیادی آمده اند و رفته اند، برای تئاتر چه کرده اند؟ انتقادات زیادی از مرکز هنرهای نمایشی دارم، بیش از 50 روز است که از مدیر هنرهای نمایشی آقای نظری خبری نیست، صحبت می کنید؟

در همان زمان که سالن ما را بستند و شهرزاد چراغ‌های تئاتر را روشن کرد، صدای هیچ‌کدام از ما شنیده نشد، اما خیلی هم انتظار نداشتیم که یک نفر بیاید و با ما صحبت کند. نمیدونم الان کجا هستیم و چیکار کنیم؟

** ما نیاز به گفت و گو و همدلی برای یکدیگر داریم

کارگردان تئاتر نوفلا لوشاتو معتقد است جامعه امروز ما نیازمند دوستی، همدلی و کار است.

او می گوید: ما سعی کردیم همیشه آنجا باشیم، اما واقعاً چه کسی از ما دفاع می کند؟ به گفته بسیاری از این مدیران، ما هم کارآفرین هستیم و هم هنرمند، درس خواندیم، پول خرج کردیم. این برای وضعیت تئاتر دولتی که کارگردان مسئول ندارد اصلا خوب نیست. در حال حاضر آقای کاظم نظری بیش از دو ماه است که از هیچ تئاتری خبری ندارد به جز همین تئاترهای دولتی که کمتر به نمایش های ویژه شان می روند. اگر تئاتر نباشد مدیرکل نیست!

وی در پایان با وجود همه این گلایه ها و بحران ها ابراز امیدواری کرد که در آینده شرایط بهتر شود و معتقد است باید دید مثبتی برای مخاطب ایجاد کنیم چرا که در تئاتر می توانیم حرف بزنیم پس درست صحبت کنیم. .

انتهای پست/