منتفی شدن مستند «خرمدین» و کمدی‌هایی که مثل موریانه سینما را می‌خورند
جمیل رستمی که فیلم «بی تار» او به دلیل جنجال هنوز ناتمام مانده و اجازه ساخت مستندی درباره قتل بابکا هرمدین را پیدا نکرد، قصد دارد فیلم و سریال جدیدی را برای شبکه نمایش خانگی جلوی دوربین ببرد.
جمیل رستمی که این روزها مشغول نگارش پروژه های جدید خود است، در گفت وگو با تیتر اول، درباره پایان فیلم سینمایی «بی تار» در سال 1388 توضیح داد: چند روزی از فیلمبرداری به دلیل اختلاف با تهیه کننده باقی مانده است و آخرین سکانس ها باقی مانده است. با اشاره به قانون فارابی حامی این پروژه با همکاری بسیاری از فیلمسازان حرفه ای و مطرح از جمله محمود کلاری، جهانگیر میرشچار، عباس بلوند و متاسفانه با حمایت تهیه کننده از سرو زیر آب که در حال حاضر مشکل ما در شورای حل اختلاف.
او که اخیرا برای فیلمبرداری فیلم غیر ایرانی برنده اسکار «جانی گهل» که در سال 2008 نامزد اسکار شده بود، به سازمان سینمایی مراجعه کرده است، درباره فعالیت های جدید خود گفت که قرار است این فیلم را فیلمبرداری کند و راه اندازی کرد. سریال های شبکه نمایش خانگی امیدوارم بزودی بتواند آنها را تولید کند.»
رستمی درباره اینکه چه شد که از سینما هم به شبکه نمایش خانگی رفت؟ وی گفت: به نظر می رسد شبکه نمایش خانگی بازار داغ تری نسبت به سینما دارد زیرا اقتصاد رکن اصلی سینماست. البته این شبکه – از نظر دوستان – در شرایطی است که به نظر می رسد باید 30 سال را در آنجا سپری کند. دنیای دیگری و انگار کشور دیگری است. سختی های خودش را دارد و در حال حاضر در مرحله نگارش و مشاوره فیلمنامه هستیم.
وی افزود: در هفته های آینده برای دریافت پروانه نمایش اقدام خواهیم کرد، اما به دلیل اینکه بازار را تعریف نمی کنیم، هنوز با پلتفرم صحبت نکرده ایم، به خصوص اینکه شاید نحوه فیلمبرداری که من با آن آشنا هستم برای همه جذاب نباشد. و قطعاً نگران این هستند که ما هنرمند هستیم و ممکن است مردم را به خوبی نشناسیم، البته از دیدگاه آنها.
کارگردان «نوحه های برفی» که سریالی اجتماعی خواهد ساخت که آیا نمی خواهد سراغ پرمخاطب ترین ژانر کمدی امروز برود؟ وی گفت: من فرصت ساخت کمدی را ندارم تا زمانی که فکر می کنم همه دوستان (طنز) صدا و سیما و تهیه کننده در سینما خودشان می دانند چه کار می کنند و فقط شرایط روزمره را می بینند که صندلی ها پر از تماشاگر است اما نمی دانم چه آسیبی با این نوع آثار وارد سینما شده است. مثل موریانه می خورد و فرهنگ و سینمای کشور را که بیش از صد سال روی آن کار می کند، ویران می کند.
وی در پایان مستندی که می خواست درباره قتل باباکا هرمدین که به دست پدر و مادرش کشته شد بسازد، گفت: فرقی نمی کند، مخصوصاً که از این دست پرونده ها با شرایط سخت و پیچیده تر زیاد است، اما این مورد. به خاطر خود باباکا هرمدین و توجه رسانه ها ساخته شد. البته قصد ندارم از نظر خبری روی این رویداد کار کنم اما می خواستم موردی با بعد سینمایی و روانکاوانه ببینم که متاسفانه نشد. تکیه گاه داستان هم فکر می کنم پدر بابک هرمدین بود که از دنیا رفت و دیگر آماده نبود.
انتهای پیام/