فرهنگ و هنر

از سختی‌های سربازی تا کسب جایزه خانه سینما ساعد سهیلی

تیتر اول/ خراسان رضوی ساعد سهیل از سختی هایی که در راه سینما تجربه کرده گفت.

یکی از بازیگران سینما مشهد در مراسم نهضت انسانی شب گذشته ۲۸ اردیبهشت در مشهد درباره مسیری که برای بازیگر شدن طی کرده است، گفت: از کودکی از بازیگری لذت می بردم و به دفاتر مختلف سینما می رفتم. چک کنید.اما آنها به من اعتماد نداشتند و معمولاً طرح های بسیار کوتاهی ارائه می دادند. این روند تا سال 1387 ادامه داشت که باید به سربازی می رفتم. من برای خدمت سربازی به نشابوری اعزام شدم، خدمتم را شروع کردم. آنجا با مردی از تهران آشنا شدم و برای خدمت سربازی جای خود را عوض کردم و به تهران رفتم. سپس به شهرک سینمایی دفاع مقدس رفتم.

وی افزود: مسیر من بسیار طولانی بود. یعنی باید ساعت 5 صبح از خواب بیدار می شدم و برای رفتن به سر کار، سوار چند وسیله نقلیه می شدم. روزی 6 ساعت در جاده بودم و کارم در آنجا پاک کردن گرد و غبار، ریختن چای، سوزاندن سطل زباله و تمیز کردن توالت بود.

سهیلی افزود: وقتی کارم را برای تماشای یک سری فیلم رها کردم، فکر می کردم شاید بتوانم بهتر از بازیگران آن فیلم ها بازی کنم اما نمی دانستم این یک حس واقعی است یا نه، مطمئن نبودم. ” فرمانده هم گاهی متوجه می شد که کارم را ترک می کنم و سخت کار می کنم، اما به کارم ادامه می دادم.

او گفت: «یک روز که مجبور شدم زباله‌ها را در وسط بیابان بسوزانم، در حالی که فکر می‌کردم زباله حاوی مواد منفجره است، به آتش نگاه کردم. ناگهان آتش گرفت و احساس کردم صورتم سوخت. در آینه نگاه کردم و دیدم صورتم سیاه شده و هر چقدر آب روی صورتم بریزم روشن نمی شود. مژه ها و ابروهام هم کاملا از بین رفته بود. در این شرایط نگرانم و با خودم فکر می کنم تنها ابزار بازیگری ام می تواند چهره ام باشد.

این بازیگر ادامه داد: فرمانده اجازه داد برای مداوا بروم اما هیچ ماشینی مرا به آنجا نبرد تا به بیمارستان بروم و فریاد زدم که چرا کسی مرا ندید. بالاخره زمان گذشت، چهره ام بهتر شد و بعد از یک عمر نقش اول فیلم را به من دادند. فکر کنم روزی که با صورت سوخته گریه کردم خدا صدایم را شنید.

سهیلی گفت: برای فیلمی که بازی کردم بهترین بازیگر جشنواره شدم و سپس گشت ارشاد را بازی کردم. در سال 1391 به جشنواره سینما رفتم و شاهد بردن جایزه شهاب حسینی بودم. آن زمان با خودم گفتم باید 5 سال دیگر این جایزه را بگیرم اما 2 سال بعد توانستم این جایزه را بگیرم و مجسمه ای مثل شهاب حسینی را بوسیدم.

وی افزود: در این فکر بودم که چرا این خاطره را فراموش کرده ام.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا