شکل و قرار گرفتن سنگ ها تجسم سال است که به کمک آن می توانستند نظم روز، هفته و ماه سال را حفظ کنند.
اما این تقویم مانند تقویم های امروزی نبود. این تقویم بر اساس سال و تقویم شمسی بود، مصریان باستان از تقویم شمسی استفاده می کردند که ماه و سال را بر اساس حرکت خورشید محاسبه می کردند. هر هفته ده روز بود و تعداد ماه ها هر سال بیشتر از امروز بود.
استون هنج چیست؟
این حلقه ای از برآمدگی های سنگی یا قطب های عظیم در دشت سالزبری ویلتشایر در جنوب غربی انگلستان است.
قدمت این میراث فرهنگی به دوران ماقبل تاریخ می رسد و سنگ های آن در حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد در اینجا قرار گرفته است.
مردم در ایام خاصی از سال برای بازدید از این بنای تاریخی می روند. در انقلاب تابستانی و زمستانی، زمانی که خورشید با فاصله بین صخره ها همسو می شود.
مطالعه جدید چه می گوید؟
این مطالعه توسط پروفسور تیموتی دویلز، استاد تاریخ در دانشگاه بورنموث انجام شد.
او می گوید که احتمالاً استون هنج از فرهنگ مصر باستان الهام گرفته شده است، زیرا مصریان باستان از تقویم خورشیدی به عنوان روش رسمی برای تعیین روز و ماه سال استفاده می کردند.
تقویم شمسی بر اساس انقلاب های زمستانی و تابستانی و اعتدال بهاری و پاییزی محاسبه می شود و زمانی است که هر سال خورشید با سنگ های خاصی در این مجموعه منطبق می شود.
داروین می گوید: «این تقویم مستقیماً کار می کرد.
هر یک از 30 سنگ سرسنی به صورت انگشتری یک روز از ماه را نشان می دهد و هر ماه سه هفته و هر هفته 10 روز بود.
46