به گفته شففا ، بدون شک مهمترین واقعه تاریخ جمهوری آذربایجان پس از استقلال این کشور ، جنگ دوم قره باغ بود. در روزهایی بود که اولین زمزمه های آزادی از زنجیرهای ملحد اتحاد جماهیر شوروی بود که اولین خون آذربایجانی ها در مسیر استقلال ریخته شد و این افراد با استفاده از اصطلاح “شهید” ایدئولوژی 70 ساله قدرت بزرگ را نابود کردند. ” از آنجا که این ایدئولوژی مبتنی بر الحاد و انکار در خارج از جهان مادی و ارزشهای دینی بود ، مردم پس از 70 سال فشار تحت شعار یا استفاده از حسین و شهید ، آخرین میخ را در تابوت این ایدئولوژی گذاشتند.
نبرد دوم قره باغ با همه تفاسیر و تحلیل ها واقعیت را آشکار کرد و هیچ قدرتی نتوانست این حقیقت را پنهان کند و آن تعالی نام شهید بود و توسط حاکم سید و شهدا هدایت می شد. ، اباعبدالله حسین (ع). البته خیلی ها صحنه ای را دیدند که مادر شهید می گوید من برای پسرم یوسف گریه نمی کنم و برای امام حسین (ع) گریه می کنم …. تقریباً همه خانواده های شهید در یک وضعیت بودند و همه شهدا با حسینی (ع) به خاک سپرده شدند.) ترحم و شعار.
اگر بخواهیم به طور مختصر این داستان 44 روزه را تعریف کنیم ، این ممکن است در دسترس ترین نمای این عکس باشد. این بانوی تحت پوشش همسر شهید است و پنج ماه بعد از شهید همسرش ، یک شهید به دنیا آورد.
حجاب سابقه طولانی در این سرزمین دارد. این ممکن است یکی از ارزشی ترین حمله ها باشد ، اما در این عکس ، نظامیانی با لباس نظامی ، نمادی از قدرت دولت ، در مقابل حجاب صف آرایی می کنند و از آنها استقبال نظامی می کنند. و این همان قدرت شهادت است و بس.