فرهنگ و هنر

جایگاه حدیث شریف «حسین منی و انا من حسین » در شناخت مقام امام

تیتر اول / قم یک دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث پردیس فارابی دانشگاه تهران روایت “حسین مانی و آنا من حسین” را شرح و تحلیل کرد.

حجت الاسلام والمسلمین محمد علی مهدوی راد ، دانشیار ، گروه علوم قرآن و حدیثه ، پردیس فارابی ، دانشگاه تهران و واحد قم ، دبیر سالنامه جمهوری اسلامی ایران ، بحث تحلیلی جدیدی را درباره حسین مانی و آنا من حسین ارائه دادند. در میان میراث نبوی ، روایت “حسین مانی و آنا من حسین” در اکثر روشهای روایی ، از جمله خصوصی و عمومی بسیار مشهور است و موضوع بحث بسیاری است.

وی افزود: بخشی از روایتی به نام “حسین مانی” است که در آن پیامبر اکرم (ص) می فرماید حسین از من است زیرا فرزند من است و از طرف دیگر “من حسین هستم” که می گوید “من از حسین هستم ، جای بحث و بررسی وجود دارد. تحلیل های مختلفی در این زمینه انجام شده است. شاید مشهورترین و مشهورترین آنها سخنان مرحوم آیت الله کاشف الغطا، باشد” که می گوید اسلام پیشگویی حدیث و حسینیه بقاع است. به این معنا که درست است که آنها اسلام را رسول خدا کردند و دستور خدا را به مردم دادند ، دینی به نام پیامبر خدا (ص) اما از طرف دیگر با فعالیتهای مختلفی روبرو شد و در یک نقطه در آستانه فروپاشی قرار گرفت ، تضمین شده با قیام امام حسین (ع).

دانشیار پردیس فارابی دانشگاه تهران ادامه داد: تحلیل آیت الله کاشف الغطا for به دلیل داشتن روایاتی تحت عنوان “علی مانی و آنا من علی” و “وهام مانی و آنا منهام” مورد انتقاد و انتقاد قرار می گیرد ، البته قابل ذکر است که روایت “من حسین هستم و من حسین هستم”. با روایت های دیگر قابل مقایسه نیست و موارد دیگری نیز وجود دارد. فقط علوم و تحقیقات دیررس ، راوی معتبر و محقق محترم ، محمد باقر بهبودی ، نگاهی دقیق تر به این موضوع می اندازد که باید در یک نشست جداگانه مورد بحث قرار گیرد.

وی با بیان اینکه دایره جهل از علم و خرد محدودتر است ، گفت: در روایت های ما وقتی عقل و جهل با هم در تعارض هستند ، عقل نوعی خرد اندیشی ، عمل هضم کننده ، سرنوشت و هوش است ، حرکت بر ضد جهل بی اساس ، غیر منطقی و نتیجه

حجت الاسلام والمسلمین مهدوی راد در رابطه با حادثه کربلا و جنبش راستی و جنبش حق طلبانه پیام آوران و پیامبران الهی گفت: امام حسین (ع) فرمود که عزیمت من مشکل شر و فساد نبود و می خواهم آن را سرکوب کنم. من در هیچ کس نیستم ، فقط می خواهم افراد اجدادی خود را اصلاح کنم.

وی در ادامه با اشاره به سخنان امام حسین (ع) با عنوان “Asireh Basireh Jedireh و ابی علی ابن ابی طالب” ، ادامه داد: نهضت امام ، فعالیت های سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی وی در زمان مطابق با راهنمای پیامبر (ص) و علی ابن ابی طالب (ع) )

این دانشیار شهرک ال فارابی تصریح کرد: نهمین آیه سوره احقاف ، خطاب به پیامبر اکرم (ص) با عنوان “بگو: ما از رسول دعا نکردیم …” من مردم را هدایت می کنم ، یعنی مسیر یک و یک مسیر است ، و جهت همان است حال ، اگر این آیه را در کنار آیه 105 سوره انبیا با عنوان “ما كتابهای خود را به یاد سرزمین موروثی توسط پرستشگران صالح ننوشتیم” قرار دهیم ، در میان مفسران مشهور است كه ما نوشتیم زمین به عنوان حضرت مهدی (عج) به نیكوكان به ارث می رسد ) تفسیر حکمرانی.

وی ادامه داد: “ذکر” در اینجا ، با توجه به همه تفاسیر موجود ، یا لوح ذخیره شده است ، یا لوحی از تورات ، یا لوحی از پیامبران یا ضمیرها ، یا حتی قرآن است. همچنین گفته می شود که “بعد” موضوعی است ، نه موقتی. به نظر من ، همانطور که برخی از مفسران پیشنهاد داده اند و برخی مانند فخر رازی و یکی از مفسران شیعه زیدی اظهار داشته اند که ذکر همان ذکر است ، یعنی همه پیامبران به این تیم قیام کرده اند.

حجت الاسلام والمسلمین مهدوی راد توضیح داد: شرح علامه مجلسی در کتاب کافی ، آینه ذهن ، در بخش مربوط به ذکر ، می گوید که همه ارسال پیام رسان ها و انزال کتاب ها و همچنین بسیج انبیا برای ذکر است. بنابراین دامنه ذکر محدود نیست و منظور از ذکر ، یادآوری هر آنچه در زندگی شخصی ، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و مذهبی فرد استفاده می شود ، مطابق با همان آهنگی که حضرت علی (ع) در خطبه اول نهج البلاغه فرموده است. “وَيُذَكِّرُهُم مَنسِيَّ نِعَمَتِهِ …” پیامبران باید به یاد بیاورند كه كیستند ، در كجا هستند ، به كجا وصل شده اند و چه كارهایی باید انجام دهند.

وی اظهار داشت: وقتی امام حسین (ع) فرمود حرکت من در این قیام بر اساس آداب پدربزرگم بود ، یعنی بر اساس سیره نهضت انبیا بود و عنوان این قیام برای آگاهی و بیداری مردم بود. روشنگری ابعاد بسیار گسترده ای دارد که یکی از آنها اصلاح است که داستان جداگانه ای دارد.

استادیار علوم قرآن و حدیث دانشگاه فارابی گفت: “اگر می خواهیم ابعاد گسترده قیام را بررسی کنیم ، باید به روایت صادق آل محمد (ع) از امام (ع) توجه کنیم: چهار چیز وجود دارد: اول ، دانستن کلام ، منبع اصلی زندگی. ثانیاً ، دانستن همه آنچه خداوند به انسان برای عزت بخشیده است و رسیدن به قله ، سوم دانستن آنچه خدا از ما می خواهد ، و چهارم ، شناخت آسیب شناسی و دانش است که نشان می دهد چگونه از این دانش بهره مند می شود.

وی ادامه داد: امام حسین (ع) برخاست تا در آن زمان به عموم مردم اعلام کند که اگر این قانون در دست یامات باشد ، آن را فاتح اسلام می نامند و نابود می شود.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا