اغلب قبول شدگان کنکور دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی‌اند !

به گزارش تیتر اول ، احمد میدری گفت روز چهارشنبه 29 ژوئیه جلسه ای حضوری با استفان شولز سفیر اتریش و مندیب ابرایان رئیس یونیسف با موضوع همکاری معاون رفاه با یونیسف و همکاری با دولت اتریش برگزار شد. و فقیرترین گروههای جهان به آموزش مناسب دسترسی ندارند.

وی با بیان اینکه سیستم های آموزشی در کل کشورها با مشکلی به نام نخبه گرایی روبرو شده اند خاطرنشان کرد: نخبه سالاری به معنای شکل دادن به سیستم آموزشی با توجه به توانایی ها و اهداف گروه های پردرآمد و نادیده گرفتن محدودیت ها و مشاغل گروه های کم درآمد است. نخبه سالاری بیشتر دانش آموزانی که در کنکور پذیرفته می شوند دانشجویانی هستند که به مدارس غیرانتفاعی ، شهریه ، معلم خصوصی و کلاس های کنکور دسترسی داشته اند. بنابراین ، تعداد کمی از فارغ التحصیلان دانشگاه می توانند در آینده درآمد خوبی کسب کنند.

معاون وزیر رفاه ادامه داد: یعنی هم در برنامه ریزی نخبگان مالی ، هم آینده نگری و هم درصد نخبگان باهوش ممکن است از سطح آموزشی و حرفه ای افزایش یابد. Abhijit Banerjee و ایستر دافلو ، برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2019 ، به موضوع نخبه سالاری در چندین کشور در سراسر جهان پرداختند و نشان دادند که برای خلاص شدن از فقر ، باید در سیستم آموزش برای نخبه سالاری راه حلی پیدا کنیم.

“اتریش ، به همراه چندین کشور دیگر مانند آلمان ، سوئیس و هلند ، در میان کشورهای موفق در مبارزه با این نخبه سالاری در سیستم آموزش و پرورش است. در اتریش ، 75٪ و در آلمان ، 80٪ دانش آموزان در زمینه فنی و حرفه ای هستند آموزش و پرورش “این نسبت 35٪ است. سیاستگذاران ایرانی نیز این هدف را برای افزایش این نسبت به 50 درصد در برنامه ششم توسعه اعلام کرده اند. وزیر آموزش و پرورش هی میرزایی این س ofال را مطرح کرد که چرا ما نتوانسته ایم به این هدف برسیم در جلسه شورای عالی آموزش فنی ، حرفه ای و مهارت در 11 ژوئن. ارتقا students دانش آموزان به آموزش فنی و حرفه ای ، همانطور که بنارجی و دوفلو در هند نشان دادند ، ابزاری مهم در مبارزه با فقر آموزشی و نخبه سالاری است.

وی افزود: پاسخ به این س ofال که چرا ما در گسترش کمی و کیفی سیستم آموزش و پرورش ناکام مانده ایم برای دولت بسیار مهم است. دلیل این امر روشن است اما راه حل آن دشوار است. در اتریش دانش آموزان دوره متوسطه چهار پنجم از وقت خود را در یک محیط یا صنعت واقعی (به معنای کلی فعالیت های مختلف اقتصادی (نه کارخانه)) و یک پنجم در مدرسه می گذرانند. این روش چندین مزیت اصلی دارد:

– دانش آموزی از دوران نوجوانی با محیط کار واقعی آشنا می شود ، سخت کوشی و دقت در کار و تمام ویژگی های آن را می آموزد.

– هزینه های آموزش دولت و دانش آموزان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

در این دوره ، کارفرما با کارمندان با کیفیت آشنا می شود و می تواند نیازهای آنها برای کار را برآورده کند.

وی افزود: در ایران آموزش همیشه به عهده دولت است و دولت در تأمین این هزینه ها با مشکل جدی مواجه است. هزینه های مدارس نظری حداقل 30٪ کمتر از هنرستان ها است. بودجه آموزش و پرورش تنها مشکل در هنرستان ها نیست ، بسیاری از صنعتگران و دانش آموزان (معلمان حرفه ای) ترجیح می دهند پس از چند سال محیط آموزشی را ترک کرده و یک کار خصوصی را شروع کنند.

معاون وزیر کار و رفاه با تأکید بر اینکه تفاوت های چشمگیری بین سیستم های آموزشی ایرانی و اتریشی وجود دارد ، با بیان اینکه حضور دانشجویان اتریشی در دنیای واقعی نوک کوه یخ بین اتریش و ایران است ، اظهار داشت: فضای صنعتی واقعی این هماهنگی است مکانیسم بین دو سیستم. نهادی که سیستم آموزش و صنعت ملی را در اتریش هماهنگ می کند ، شورا است که متشکل از یک صنف و یک اتاق بازرگانی و همچنین یک سازمان آموزش و پرورش و آموزش حرفه ای است. این شورا توسط وزارت اقتصاد اداره می شود.
در ایران نیز شورای عالی فنی ، حرفه ای و مهارت وظیفه دارد همان کار را انجام دهد و در سال 1981 پروژه COD قرار بود به همان هدف برسد.

وی افزود: در هر صورت پیشگیری از فقر آموزشی و کاهش بیکاری نیازمند پیوند بین نظام آموزش و پرورش و صنعت ملی است. ما باید روی اتصال این دو کار کنیم. این هدف ، پیوند بین این دو سیستم ، توسط رئیس دفتر یونیسف در یک جمله خلاصه شد: یادگیری کسب درآمد. این شعار پاسخی به همان مضمون نوشته های دانشجویی است: علم بهتر است یا ثروت؛ درآمد طبقاتی ، با گسترش آموزش فنی و حرفه ای ، راه حلی برای پیوند علم و زندگی خوب است.

انتهای پیام