فرهنگ و هنر

آرزوی دیرینه علی رهبری برای معرفی «تار» به جهان برآورده شد

علی رهبری، آهنگساز و رهبر ارکستر بین‌المللی، اخیراً یک زهی تک‌نوازی را با اتحاد آیدینا با ارکستر سمفونیک ضبط کرده و به زودی این اثر را ارائه می‌کند و به روند ساخت اثر و رویای دیرینه‌اش برای خلق تار و معرفی آن می‌پردازد. ساز ایرانی به دنیا

این نوازنده ابتدا به تیتر اول گفت: من در هنرستان موسیقی ملی بزرگ شدم. هنرستانی با سالن هایی چون خوزه علیزاده، شهری فریوسفی و داریوش طلایی. در هنرستانی که درس می خواندم و زمانی که مدیر بودم در کنار اساتیدی چون فرامرز پایور، محمد اسماعیلی و هوشنگ ظریف حضور داشتم. این یک سیم همیشه سبز بود که بیشتر از هر چیزی در هنرستان شنیده می شد. چون دانش آموزان نمی توانستند مثلاً به راحتی سنج حمل کنند، اما تارها را می شد به هر راهرویی برد و نواخت.

وی ادامه می دهد: من همیشه تار را دوست داشتم، حتی از کودکی به خیابان سیروس می رفتم و یک تار اجاره ای می خریدم و مدت کوتاهی برای تفریح ​​آن را می نواختم. زمانی که مارشال تیتو حدود 55 سال پیش به ایران سفر کرد، از آقای دهلوی خواسته شد که فوراً قطعه ای را برای گروه بسازد و آن را در تالار وحدت اجرا کند. آقای دهولی هم به من دستور دادند که یک شب بنشینم و یک قطعه تصنیف بنویسم که بعدها هنرجویان هنرستان که الان استاد موسیقی معروفی هستند اجرا کردند.

این هنرمند به ساخت قطعه ای برای تار علاقه مند است: همیشه دوست داشتم قطعه ای برای تار بنویسم، اما وقتی شروع کردم، جایی پیدا نکردم. چون آسون نبود یک بار به همراه باربادوس باجاتا به این فکر افتادیم که تار قطعه ای را که در 20 سالگی برای ویولن نوشته بودم تنظیم کنیم که هنوز هم یکی از بهترین کارهای من است. بنابراین من شروع به تنظیم این قطعه برای تار کردم و دیدم که چقدر خوب است.

وی ادامه می دهد: بعد از آن از چند نوازنده زهی برای ضبط اثر استفاده کردیم اما نشد. من حتی حدود دو ماه روی این قطعه با یکی از دوستانم کار کردم، اما چیزی که می‌خواستم نشد تا اینکه آقای آهنگ، یکی از دوستانم در ایران، گفت ما یک نوازنده به نام آیدین علیا در ایران داریم و فکر می‌کرد که او یک نوازنده است. نوازنده. بهترین نوازنده است.. تار در ایران است. من هم خوشحال شدم که برایش یادداشت می فرستم تا ببینم اوضاع چطور پیش می رود، اما آقای علیانسب اندکی بعد گفت که مسئولیت نواختن تار این قطعه را بر عهده خواهد گرفت. من خیلی خوشحال بودم، اما امید زیادی نداشتم، اما از آنجایی که می خواستم روزی به دنیا نشان دهم که چه چیزی لیاقتش را دارد، خوشحال شدم که کسی آن را بازی می کند.

این هنرمند خاطرنشان می کند: آقای علیانسب هر روز نتیجه تمرینات خود را به عنوان بخشی از کار برای من ارسال می کرد و با پیشرفت نتیجه بهتر شد. حتی همسرم که کنسرت را با ویولن اجرا کرد و می‌دانست که سایر نوازندگان ویولن از سختی آن می‌گویند، از مهارت این نوازنده شگفت‌زده شد. خلاصه آقای علیانسب چندین ماه هر روز روی این قطعه کار کردند و بالاخره ضبط شد. این اثر توسط ارکستر متروپولیتن پراگ و آیدین اولیا نسب ضبط شده است.

او گفت: «یکی از بزرگترین آرزوهای او در مورد موسیقی و سازهای ایرانی محقق شد. من به شدت از همه نوازندگان ایرانی انتقاد می کنم که به سازهای ایرانی توجه کافی ندارند و حقوقشان را پایمال می کنند.» ما در ایران ارکستر ملی نداریم، هرچند در سال 1373 به رهبری من و آقایان سجاد پورقند و حمید متبسم ارکستر ملی را به رهبری آقای اسماعیلی تشکیل دادند که به دلیل مدیریت ضعیف موسیقی کار نکرد. در ایران.

این هنرمند درباره اینکه چرا در ایران ارکستر خوبی از سازهای ملی وجود ندارد، توضیح می دهد: در ایران نوازندگان درجه یک داریم که انواع سازهای ایرانی را می نوازند، اما مسئولان بنیاد رودکی، اعضای خانه موسیقی و شورایاران اینقدر ناآگاه و مشغول جلسه هستند. دوستان که . ارکستر ملی درک و استعداد می خواهد. زیرا برای انجام این کار، آنها باید هم موسیقی ملی و هم استعداد ارکستر را بشناسند. اکثر مشاوران وزیر به هیچ وجه موسیقی ملی نمی نواختند و هیچ یک از افراد رهبری وزارت موسیقی ایرانی را کنترل نمی کردند.

به نظر شما چرا این قطعه آنطور که ارکستر ایرانی و سازهای ملی ما باید ساخته نشده است؟ پاسخ می دهد: اگر دقت کنید می بینید چه کسانی در سال های اخیر در وزارت فرهنگ سفارش داده اند یا به توصیه وزارت فرهنگ از بانک ها وام گرفته اند و ده ها هزار یورو خرج کرده اند. هیچ کدام از آنها موسیقی ایرانی نمی دانستند. دلیل اینکه این افراد تا به حال قطعه خوبی برای موسیقی ایرانی ننوشته اند این است که موسیقی ایرانی مانند موسیقی کلاسیک قابل تقلید و دزدی از کشورهای همسایه و مجریان غربی نیست و باید از صفر تا صد قطعه بنویسند. خودشان . به هر حال تا زمانی که مسئولان بنیاد رودکی و خانه موسیقی آنها هستند، به سازهای ملی ما پرداخته نمی شود.

آیا باید ارکستر ملی داشته باشیم؟

او می گوید: «بله، و این باید در اولویت باشد. با اینکه کار اصلی من ارکستر سمفونیک است، اما معتقدم ظرف یک هفته می توانیم در ایران و در همه شهرها ارکسترهای ملی راه اندازی کنیم اما با این مسئولان و مشاوران این امکان وجود ندارد.

از او می پرسیم برای آینده این کنسرت تار چه برنامه ای دارد؟ پاسخ می‌دهد: معرفی ارکسترهای موسیقی و رهبران ممتازی که در این کنسرت اجرا می‌کنند با دعوت از آقای علیان‌صبا، نوازنده درجه یک، برایم مهم است. به نظر من شانس این قطعه بسیار زیاد است. این قطعه که قبلا برای ویولن تنظیم شده بود و توسط Naxos منتشر شده بود، موفقیت بزرگی برای منتقدان موسیقی بوده است. به نظر من نخ در حال حاضر قوی تر شده است و اتفاقاً حتی در یک مرحله است که یک مرحله عالی برای نخ است.

وی در پایان توضیح می دهد: این قطعه سه قسمتی از کنسرت زهی و ارکستر سمفونیک است که حدود 38 دقیقه طول می کشد. این قطعه برگرفته از نوحه هاست، داستانی درباره عاشورا که در 20 سالگی نوشتم و در عرض چهار پنج سال تغییر کردم. تقدیم به نوازندگان ارکستر ملی 94.

در زیر می توانید بخشی از این آثار را که مدیریت در اختیار تیتر اول قرار داده است، بشنوید:

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا