واکنش آزاده زارعی به خبر تکان‌دهنده درگذشت ماه‌چهره خلیلی
آزاده زارعی پس از “آوای باران” و در مقابل یکدیگر در سریال ها و فیلم هایی با بازیگران شاهگ و فریبا به آنتن تلویزیون بازگشت. او همیشه معتقد است که یک بازیگر نباید با ایفای یک نقش ، احترام را از بین ببرد و برای کار طولانی تلاش کند و نه مشتی! یک بازیگر می تواند در هر شبکه و در هر شغلی باشد و همیشه خودش را بالا نگه دارد اما به هر قیمتی! بعد از “صدای باران” اتفاق عجیبی برای من افتاد و پیشنهادات من بسیار زیاد بود. اما شاید من یک قسمت را دوست نداشته باشم و شاید در بخش دیگری نیز تکرار شود. احساس کردم او چیزی به من اضافه نمی کند. من صبور بودم ، نمی دانم در آینده چه خواهد شد ، البته فکر می کنم بسیار ایده آل است.
زارع احترام زیادی به خانواده های شهدا قائل است و از این نظر می گوید: من برای خانواده شهدا یک دین دارم چون دو عموی من در فواصل 40 روزه شهید بودند. پدرم 8 سال جنگید و من همیشه می گویم که جنگ تمام نشده است. همیشه احساس می کنم در خاطراتی که مادرم با آنها به اشتراک گذاشت ، دوست دارم این فضا را نیز تجربه کنم.
آزاده زارعی بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به این سؤال که بسیاری از بازیگران نقش یک روزنامه نگار را بازی کرده اند یا دوست دارند یک بار این فیلم و تلویزیون را امتحان کنید ، گفت: من هنوز به عنوان یک روزنامه نگار پیشنهاد نشده ام ، اما دوست من نقش یک خبرنگار را بازی کردم. آنها بسیار زحمت کش هستند. ممکن است تلاش های آنها قابل مشاهده نباشد ، اما آنها سعی می کنند افراد زیادی را در هر منطقه مشاهده کنند و در مناطق مختلف نقش بسیار موثری ایفا کنند. آنها همیشه در تمام طول سال سخت تلاش می کنند و روزی دارند که ما باید از تلاشهای آنها سپاسگزار باشیم و از همه آنها بخاطر تلاش های خستگی ناپذیرشان تشکر می کنم.
وی با اشاره به آرزوی غدیر گفت: “من می خواهم و دوست دارم فیلمی درباره حادثه غدیر خ ساخته شود و البته همه تحسین کنندگان امام علی دوست دارند فیلمی درباره این واقعه بسازند.” من افتخار می کنم که در آن نقشی بازی می کنم.
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره مرگ ناگهانی مهچهره خلیلی گفت: “این خبر بسیار تکان دهنده بود و وقتی آن را شنیدم ، واقعاً نمی توانستم آن را باور کنم و برای چند ساعت فکر کردم که چقدر مردم ما را به خصوص جوانان ترک می کنند ؛ من از همسر و فرزندشان بسیار متاسفم. و من امیدوارم که خدا به خانواده آنها صبور باشد. آنها همکاران خوب ما بودند و در بعضی از جلساتی که با آنها داشتم ، چیزی جز احترام و خرد از آنها ندیدم و امیدوارم که ما به یکدیگر ارزش بیشتری بدیم نسبت به قبل.