همه علیه جنگ نرم – تیتر اول

در محیط جنگ نرم، صحبت از موشک، تفنگ، تانک، کشتی جنگی، زیردریایی و توپخانه نیست، بلکه از ماهواره، اینترنت، روزنامه ها، خبرگزاری ها، کتاب ها، فیلم ها و سالن های سینما صحبت می کنیم. بنابراین، سربازانی که در این جنگ نرم شرکت می کنند و به سمت یکدیگر تیراندازی می کنند، دیگر ژنرال، افسر و سرباز نیستند، بلکه روزنامه نگاران، سینماگران، هنرمندان و اکنون رسانه هایی هستند که در بسیاری از کشورهای خودکامه هدف و دستور و یا مقهور مقامات سیاسی هستند. سینمای آمریکا شاید یکی از قوی‌ترین نمونه‌های عملی قدرت نرم باشد که با تولید فیلم‌های خاص به سمت اهداف استراتژیک سیاسی و نظامی خود حرکت می‌کند. امروزه نیروگاه های اینترنتی مانند گوگل، فیس بوک و مشکلات اجتماعی اینترنت مرتبط با آنها بهترین ابزار آمریکا در جنگ نرم هستند.

با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 و پایان جنگ سرد، کارشناسان نظامی در آمریکا با استفاده از تجربیات دو جنگ جهانی و دوران جنگ سرد دریافتند که امکان دستیابی به اهداف سیاسی، اقتصادی و … با هزینه کمتر و بدون مداخله مستقیم در کشورهای دیگر، به آنچه در ادبیات سیاسی جهان به جنگ نرم معروف شد، بر اساس تهدیدات نرم و قدرت نرم فرهنگی و اجتماعی دست یافت. آمریکایی ها با استفاده از این نوع جنگ موفق به تغییر چندین رژیم سیاسی در کشورهای متبوع خود شده اند. انقلاب های مخملی یا رنگی که در چندین کشور بلوک شرق و شوروی سابق رخ داد در واقع نمونه هایی از جنگ نرم هستند. آمریکایی ها با استفاده از قدرت نرم موفق به تغییر رژیم های سیاسی در کشورهایی مانند لهستان، گرجستان، چکسلواکی، قرقیزستان، تاجیکستان و اوکراین شدند. با تغییر ارزش های سیاسی و الگوهای رفتاری غالب، ابزار رسانه مشروعیت زدایی شد. رژیم‌ها و با جنبش‌های مردمی و ایجاد بی‌ثباتی سیاسی، قدرت سیاسی جابه‌جا شد و به همین دلیل جنگ نرم مؤثرترین، کارآمدترین و ارزان‌ترین جنگ امروزی است و خطرناک‌ترین و در عین حال خطرناک‌ترین و پیچیده‌ترین نوع جنگ، جنگ علیه نظام است. امنیت ملی یک کشور یا دین، زیرا می تواند با کمترین هزینه به اهداف خود دست یابد.

اهداف جنگ نرم عبارتند از: تحول فرهنگی برای تأثیرگذاری قوی بر افکار عمومی جامعه هدف با ابزارهای خبری و اطلاعاتی هدفمند و کنترل شده که نظام غالب آن همواره برای رسیدن به اهداف خود از این روش بهره برده است. دگرگونی سیاسی برای ناکارآمد جلوه دادن نظام هدف و تخریب و تحقیر عناصر آن نظام. ایجاد رعب و وحشت از مسائلی مانند فقر، جنگ، یا قدرت ستمگر خارجی و سپس دعوت به تسلیم با انتشار و ترویج شایعات برای ایجاد فضای بی اعتمادی و ناامنی روانی. ایجاد اختلاف در صفوف مردم و ایجاد اختلاف بین نهادهای نظامی و سیاسی کشور متبوع بر حسب تقسیمات سیاسی کشور؛ پرورش روحیه ناامیدی و یأس به جای احساس نشاط اجتماعی و غرور در پیشرفت کشور. بی تفاوتی نسل جدید نسبت به مسائل مهم کشور؛ کاهش روحیه و کارآمدی نظامیان و ایجاد اختلاف بین شاخه‌های مختلف نظامی و امنیتی؛ ایجاد تفاوت در سیستم های کنترل و ارتباط کشور هدف؛ تبلیغات سیاه (با هدف براندازی و هرج و مرج) با شایعه پراکنی، پخش تصاویر سخیف، ایجاد تنش با پخش شب نامه و غیره؛ تقویت نارضایتی ملت از حکومت خود به دلیل مشکلات مذهبی، قومیتی، سیاسی و اجتماعی تا در مواقع حساس این نارضایتی ها زمینه ساز تجزیه کشور شود. تلاش برای بحرانی و حاد نشان دادن وضعیت کشور با ارائه اخبار کذب و تحلیل های کذب و اغراق آمیز. با این حال، تاکتیک های جنگ نرم عبارتند از: برچسب زدن، آراستن و توجیه، شایعات، کلی گویی، دروغ های بزرگ، نیمه حقیقت. گوی، پیش بینی های ناامید کننده، پاک کردن و سانسور، کشش جنسی، تفرقه و درگیری، ترور شخصیت، تکرار، ایجاد ترس و وحشت، اغراق و توهم.

دین نیز بارها به ویژه در قرن اخیر هدف جنگ نرم قرار گرفته است که توسط نظام های استکباری، جریانات ضد دینی، فرقه های ضاله، جاهلان و حتی دوستان جاهل توسعه و اجرا شده است. شبهه افکنی در مورد اعتقادات دینی و تخریب مبارزه با شخصیت ها و نمادهای مذهبی یکی از رایج ترین حربه های جنگ نرم برای مقابله با دین و دینداران بوده و هست و به نظر می رسد قرن جدید بر جنگ نرم علیه دین افزوده شود، زیرا قدرت دینداران اعتقاد به مردم بزرگترین مانع است، مستکبران برای به انقیاد کشیدن کشورهای اسلامی تلاش خواهند کرد.

برای مقابله با جنگ نرم علیه دین، باید دامنه و شمول فعالیت های فرهنگی تأثیرگذار، عملیات روانی متقابل، بهره مندی از همه لایه ها و مشارکت همه نیروهای هماهنگ در محل کارزار فرهنگی، گسترش یابد.

6565