سحرخیز بودن با خطر ابتلا به بی‌اشتهایی عصبی چه رابطه‌ای دارد؟
مطالعات جدید نشان می‌دهد افراد سحرخیز بیشتر با خطر ابتلا به بی‌اشتهایی عصبی مواجه‌اند و کسانی که به اختلال خوردن دچارند احتمال دارد در نهایت سحرخیز شوند.
به گزارش تیتر اول، متخصصان بیمارستان عمومی «ماساچوست» آمریکا با همکاری متخصصان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه «ریپابلیک» در اروگوئه، ژن‌های مرتبط با بی‌اشتهایی عصبی، ساعت بیولوژیکی ۲۴ ساعته فرد و الگوهای خواب را بررسی کردند.
متخصصان در این مطالعه که گزارش آن در جاما نتورک اوپن منتشر شده است، از روشی آماری برای محاسبه «میزان خطر ژنتیکی» در بی‌اشتهایی عصبی استفاده کردند که به گفته آنها با احتمال بیشتر خطر بی‌خوابی در ارتباط است.
نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: بر اساس یافته‌های ما در مقایسه با سایر بیماری‌های روان‌پزشکی که بر زمان عصر مبتنی است، بی‌اشتهایی عصبی اختلالی صبحگاهی به شمار می‌رود. این یافته‌ها همچنین ارتباط بین بی‌اشتهایی عصبی و بی‌خوابی را، همان‌طور که در مطالعات قبلی دیده شده است، تایید می‌کند.
به گزارش نیویورک پست، حدود ۲۵ درصد آمریکایی‌ها سالانه دچار بی‌خوابی حاد می‌شوند که شامل مشکلات در به خواب رفتن یا بی‌خوابی سه شب در هفته است.
بنا بر یافته‌ها، این مشکل خواب در اکثر افراد به مشکل مزمن خواب تبدیل نمی‌شود.
در عین حال، بی‌اشتهایی عصبی مشکل سلامت روانی بالقوه تهدیدکننده‌ای است که با کاهش وزن یا افزایش اندک وزن، محدودیت غذایی و نارضایتی از بدن مشخص می‌شود.
در میان اختلال‌های روان‌پزشکی دیگر، اختلال بی‌اشتهایی عصبی یکی از بیشترین میزان مرگ‌ومیرها را دارد.
بنابر اعلام ایندیپندنت، طبق پژوهش جدید در آمریکا چهار درصد زنان و ۰.۳ درصد مردان دچار اختلال بی‌اشتهایی عصبی در زندگی‌شان می‌شوند.
علت این بیماری هنوز مشخص نیست و بیشترین میزان ابتلا در زنان در حدود ۱۵ سالگی است.
چند ماده غذایی برای بهبود کیفیت خواب
– میوه‌های مفید برای استراحت طولانی
«سل هنوی»، متخصص تغذیه یورک‌تست توضیح می‌دهد غذاهای گیاهی از مواد مغذی کلیدی و ملاتونین (هورمون خواب‌آور) که چرخه خواب و بیداری بدن ما را کنترل می‌کند، سرشارند. این مواد برای خواب مفیدند زیرا الگوی خواب را تنظیم می‌کنند و کیفیت و کمیت آن را بهبود می‌بخشند.
تلاش کنید این مواد غذایی خاص را در رژیم غذایی‌تان بگنجانید تا خواب خوبی داشته باشید. گیلاس، آناناس، کیوی و موز به ویژه خوب است. موز را به رژیم غذایی خود بیفزایید تا خوابتان را بهبود بخشد. موز سرشار از ویتامین ب ۶، پتاسیم و منیزیم است که به آرام کردن عضلات تحت فشار زیاد کمک می‌کند.
– تقویت خواب با خوردن برنج و ماهی قزل‌آلا
غذاهای دریایی و غلات از امگا ۳ که می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند، سرشارند. این خوراکی‌ها نه تنها کمک می‌کند به محض سر گذاشتن بر بالش راحت‌تر بخوابید بلکه می‌تواند عملکرد و تمرکز را در طول روز نیز بهبود بخشد.
همچنین جو دوسر منبع غنی امگا ۳ است که مقداری مفید از اسیدهای چرب را دارد.
چه مدت قبل از خواب غذا بخوریم؟
به گفته هنوی، ایجاد محیط و مقدمات مناسب برای داشتن خواب خوب به اندازه انتخاب رژیم غذایی سالم، مهم است. خوردن شام درست قبل از خواب به ویژه اگر در گرسنه‌ترین حالت باشید ممکن است فکر خوبی بنظر برسد اما در نظر داشته باشید که فرآیند هضم غذا به طور متوسط سه ساعت طول می‌کشد و باید این مدت سپری شود تا بدن فرد بتواند احساس آرامش کند و برای خوابیدن آماده شود.
به گفته متخصصان، کمبود خواب نیز یکی از دلایلی است که باعث می‌شود خطر مرگ زودرس در افرادی که دیروقت می‌خوابند افزایش یابد.
متخصصان اظهار کرده‌اند: مشکلات خواب می تواند شامل کم خوابی (کمتر از پنج ساعت)، خواب زیاد (بیش از ۹ ساعت)، کیفیت پایین خواب، مشکل در به خواب رفتن یا ادامه دادن خواب، چرت زدن طولانی مدت و خروپف و قطع تنفس باشد. خواب برای سلامت مغز بسیار ترمیم کننده است. خواب کافی کمک می‌کند تا این اطمینان حاصل شود که رگ‌های خونی و سلول‌های مغز ما برای سال‌های آینده سالم و زنده هستند.
مشکلات خواب می‌توانند عوارضی از جمله افزایش خطر سکته مغزی را برای ما در پی داشته باشند.
بهداشت خواب، همراه با رژیم غذایی و ورزش بسیار مهم است و هیچ‌وقت برای ایجاد تغییراتی برای کاهش خطر دیر نیست.
این درحالیست که بسیاری از مردم از کم‌خوابی شکایت دارند اما برخی با مشکل مخالف یعنی پرخوابی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. پرخوابی یک اختلال خواب است که با شکایت از خواب آلودگی بیش از حد در طول روز که اغلب حتی پس از ۱۰ ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب رخ می‌دهد، مشخص می‌شود.
در حالی‌که نیازهای فردی به خواب ممکن است بسته به سن و شرایطی مانند بیماری، استرس یا سطح فعالیت بدنی متفاوت باشد، آکادمی پزشکی خواب آمریکا خاطرنشان می‌کند بزرگسالان ممکن است فقط به هفت ساعت خواب یا بیشتر نیاز داشته باشند. برخی از بزرگسالان که به‌عنوان افراد پرخواب شناخته می‌شوند، به‌طور طبیعی به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب در شبانه‌روز نیاز دارند و این نه به دلیل یک بیماری، بلکه به دلیل استعداد طبیعی بیولوژیکی آنها است.
انتهای پیام