تألیف ۶۰ اثر از سوی مستشرقان درباره حدیث شیعه

علی حسنجا ، استاد دانشگاه شاهدا ، امروز ، 22 مهرماه ، در یک کنفرانس علمی “کتاب مستشرقان و عیون اخبار الرضا (ع)” که به همت دفتر قم بنیاد تحقیقات قدس آستانه برگزار شد ، گفت: “تا انقلاب اسلامی در ایران ، تلاش های مستشرقان در حدیث شیعه تعداد ، اما انقلاب ناگهان جهت مطالعات غربی و نشانه های آنها را تغییر داد ، و امروز ما بیش از 60 اثر را فقط در زمینه حدیث شیعه می بینیم که عمدتا سعی در ایجاد اعتقادات مذهبی و سیاسی در شناخت گوشه ای از جهان ، شناخت بهتر آن دارند.

وی افزود: اوتان کالبرگ یکی از مستشرقان است که از همان ابتدای انقلاب ، مسائل و چالش های تحقیق امامیه بین شیعه و سنی و شکل گیری حدیث شیعه را بررسی کرد و فقط از این مستشرق بیش از 114 اثر داریم. از سال 2000 ، این کارها منظم تر و تخصصی تر شده اند و امروزه شاهد تحقیقات بسیار تخصصی درباره موضوعات میکروحادیت هستیم.

حسنیه افزود: كلبرگ با تمرکز بر منابع برجسته حدیث شیعه ، تدوین متون اولیه حدیث را بسیار مهم می داند ؛ وی مقاله ای درباره حدیث شیعه نوشت و 30 سال بعد ، در سال 2013 ، مقاله ای را در یک مجله اسلامی شیعه منتشر کرد و در آن در مورد حدیث شیعه صحبت کرد. ، مقایسه این دو مقاله و تغییر فکری کلبرگ قابل تأمل است.

مباحثی که استرالیایی ها در حدیث شیعه به آن می پردازند

حسنسیا با اشاره به اینکه رویکرد تاریخی متون روایی در بین مستشرقان قابل توجه است ، افزود: تحقیقات شرق شناسان از ادبیات اولیه شیعه معمولاً سه مسئله را در حدیث شیعه دانشمندان غربی نشان می دهد ؛ بحث در مورد آغاز شکل گیری حدیث شیعه ، 400 اصل (اربعیمایه) و تشکیل انجمن های حدیثی بعدی ؛ به گفته کالبرگ ، مدرسی و چند نفر دیگر ، اولین مجموعه حدیث شیعه به نیمه اول قرن دوم و سپس به دوره امام صادق (ع) برمی گردد که اصل اربعین است. اعتقاد بر این است که 400 اصل تدوین شده است ، اما تکمیل و تنظیم آن به صلاحدید علمای شیعه دوره آل بویه واگذار شده است و عیون یکی از آثار آن دوره است.

وی اظهار داشت: مستشرقان سه رهنمود برای تاریخ حدیث شیعه در نظر می گیرند؛ مقام اول در غصب خلافت بعد از پیامبر شناخته شده است؛ مقام دوم آغاز غیبت صغیر تا پایان غیبت صغیر و موقعیت سوم آغاز غیبت عمده است ، که مخصوصاً برای آل بویه اهمیت دارد. از دیدگاه برخی مستشرقان ، در این دوره شاهد توسعه حدیث شیعه هستیم و جامعه امام با محوریت اغما Com و ری با سایر گروههای شیعه متفاوت است.

یک استاد دانشگاه شاهد اظهار داشت: مستشرقان معتقدند که دوره آل بویه در تاریخ شیعه آغاز رشد و شکوفایی علمی شیعه در علوم مختلف بود و حتی برخی معتقدند که بقای فرهنگ شیعه به دلیل تلاش های آن دوره بوده است. آنها معتقدند که آزادی علمی ، فرهنگی و مذهبی در این دوره وجود داشته است. کلبرگ می گوید ظهور یک دوره غیبت و فضای عمل آزاد در دولت آل بویه دو عامل تأثیرگذار در روند نگارش کتاب های حدیثی بود و انتقال مرکز علمی از قم به بغداد در این مسیر حرکت می کند.

این محقق اضافه کرد: برونرز در مقاله معتقد است که حدیث خاطره ای از فرهنگ شیعه است و بدون تلاش افرادی چون برقی ، صفار قمی ، علی بن ابراهیم و کلینی و … امروز هیچ میراث شیعه وجود نخواهد داشت ؛ از نظر آنها مهمترین کارهای اولیه امام بصائر ، کافی کلینی و برقى برقى است و دلیل اهمیت بسائر و کافى از نظر خود مستشرقان پرداختن به مسئله امامت است؛ یکی از جالب ترین بحث ها برای مستشرقان ، امامت است و منظور عیون همین است. بازر و کافی نیز به نوعی بازتاب جریانات دوره خود هستند و منبعی مهم و قدیمی برای شناخت افکار امامان به حساب می آیند. البته جوامع اولیه شیعه در آثار مستشرق نیز مشهود است.

حسانیا اظهار داشته است كه هیچ كتاب یا مقاله استرالیایی توجه ویژه ای به لایون ندارد: این مسئله مربوط به بی اهمیت بودن این كتاب از نظر آنها نیست ، اما تلاش آنها برای تحلیل اندیشه بنیادین شیعه باعث شده است كه آنها به كتاب توجه كنند. مرحله اول به معنای تمرکز بر 4 منبع حدیثی است. البته مقالات خوب و مستقلی نیز در رابطه با موضوع شیخ سادوف وجود دارد ، مانند ترجمه عقاید الامامیه در سال 1999 توسط آصف فیضی در ایران و پیش از این اثر ارزشمند شرح حال گسترده ای از شیخ سادوف وجود دارد ؛ وی همچنین چندین مقاله در مورد ورود ابن بابویه در دائرlopالمعارف اسلامی لیدن منتشر کرده است.

مستشرقین به بحث در مورد سازماندهی و درک دفاع توجه می کنند

وی افزود: زندگینامه ، ولایت ، سفر به هوراسانا ، معجزات امام ، اصحاب و مباحثات ، آثار منتسب به امام ، تاریخ طوسا و حرم و در لایون قابل مشاهده است. حتی مسئله وقف و وقف نیز مسئله مهمی است و ما مستشرقانی داریم که فقط در مورد جانشینی امام رضا (ع) به امام کاظما (س) و مسئله وقف بحث کرده اند. برخی از آنها نیز موضوع سازمان حمایت را در نظر گرفته اند و از نقطه نظر جالبی به آن پرداخته اند ، بنابراین بیشترین نکات را می توان در استفاده از مشرق زمین از این کتاب مشاهده کرد.

حسنسی اظهار داشت: “در میان جامعه شناسی اسلامی شیعه که ساعد امیر در صفحه 42 آن را نگاشته است ، وی در مقدمه ای از سلسله نوبختی ، وی در مورد چگونگی گرایش این فرقه به ائمه یا نویسنده کتاب جانشینی محمد (ص) ، ایرانیکا ، با عنوان” علی الرضا »و وی یکی از منابع خود را عیون معرفی کرده است. اصطلاح “محدث” نیز توسط مستشرقان به عنوان موضوعی تاریخی از نظر کلامی مورد بحث قرار گرفته است. در مورد محدثین در بین شیعیان ضد شیعه بحث شده است و آنها از علل شریعت و کمال الدین استفاده کرده اند.

وی افزود: همچنین در موضوع “صهو النبی” ، یکی از مستشرقین در مقاله نوشت که اباصلت از امام رضا (ع) در مورد افرادی که در یکی از مناطق کوفه بودند و به سهول النبی اعتقاد داشتند ، پرسید و امام رضا (ع) آن را به شدت رد کرد. مفهوم عصمت نیز یکی از مباحثی است که شرقی ها علاقه مند به کشف آن هستند و آنها معتقدند کسانی که قبل از آل بویه بودند مفهوم عصمت را متفاوت از دوره آل بویه می فهمیدند.

روایت غیرمعمول برخی روایت ها از دیدگاه مستشرقان

یک استاد دانشگاه شاهدا اظهار داشت: کالبرگ در یکی از نوشته های خود اظهار داشت که امامان شیعه احادیث را از خودشان یا از پدرانشان یا از طریق پیامبری بازگو می کنند ؛ اما ، در برخی روایات ، به ویژه در عیون اخبار الرضا ، امام از اصحاب پیامبر نقل کرده است که این نوع روایت قابل تأمل است. نقل کرده است. او همچنین از حضور ماهواره ها در روایت های شیعه تعجب کرده است.

وی تأکید کرد: اگرچه کتاب عیون در آثار شرقی به طور مستقل ذکر نشده است ، اما آنها محتوای آن را مورد توجه قرار داده اند.

انتهای پیام