1400؛ ما روزهای خبرنگار را جشن می گیریم ، زمانی که هنوز برای دو خبرنگار محیط زیست ، مهشاد کریمی – تیتر اول – و ریحانه یاسینی – ایرنا ، عزادار هستیم. دو راوی اخبار که در حین خدمت در تصادف واژگونی اتوبوس درگیر شده بودند. امروز ، به احترام یاد این دو فعال خبری محیط زیست و همه روزنامه نگاران کشته شده در روند آگاهی بخشی از آثار و گزارشات مهشاد کریمی را مرور و بازنشر می دهیم.
به گزارش تیتر اولمهشاد کریمی ، فارغ التحصیل ارتباطات از دانشگاه علامه ، متولد 1996 است ، کار خود را با تیتر اول آغاز کرد و ظرف پنج سال به عنوان یک روزنامه نگار فعال و مداوم محیط زیست تبدیل شد.
روزنامه نگاران در این زمینه می دانند که “محیط” زمینه ای از اخبار عشق و درد است که در حضور مهشاد ترکیبی از عشق ، درد و تعهد بود و این ویژگی ها در نوشته های وی مشهود است.
قبل از تجویز 1400 ؛ وقتی مردم تهران از آلودگی هوا تنگی نفس داشتند ، وی مصاحبه و نوشتن درباره قانون هوای پاک و پیامدهای عدم رعایت آن را اصرار کرد.
نام “دختر سبز تیتر اول” شایسته اوست زیرا نگران مناطق مختلف محیط زیست بود و از جنگلهای آشهشا و آتش سوزی جنگلها گرفته تا خشکسالی ، معادن اطراف تهران ، سیل ، مرگ پرندگان مهاجر و بسیاری از مسائل زیست محیطی را شامل می شد.
همچنین در ماه های اخیر ، هنگامی که وزارت نیرو از پرداخت کامل هزینه آب دریاچه ارومیه خودداری کرد ، وی بارها در مورد مشکلات این دریاچه و آخرین مصاحبه مفصل خود با مسعود تجریشی ، مدیر دفتر برنامه ریزی و ادغام احیای دریاچه ارومیه نوشت. دفتر مرکزی در دریاچه بود. دریاچه ای که آخرین اردوگاه مهشاد شد.
مهشاد روز چهارشنبه (2 تیر) به همراه 22 روزنامه نگار و عکاس دیگر به دعوت سازمان حفاظت محیط زیست و مرکز احیای دریاچه ارومیه به ارومیه رفت تا از آخرین اقدامات زیست محیطی دولت روحانی برای احیای دریاچه ارومیه دیدن کند و یک اتوبوس روزنامه نگار را کشت. چرخش و گرمای زیادی در قلب به جا گذاشت
بیش از 40 روز از این حادثه می گذرد ، اما علی رغم عذرخواهی علی ربیعی سخنگوی دولت دوازدهم از این حادثه ، نه تنها هیچ یک از مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و ستاد احیای دریاچه ارومیه از استعفا و عذرخواهی خودداری نکردند ، بلکه یک تلفن نیز دریافت کردند. از اطمینان خاطر به خانواده های قربانیان و تیتر اول و ایرنا خودداری کرد.
پرونده مهشاد و ریحانه همچنان ادامه دارد و به گفته پرتو برهان پور ، یکی از وکلای ارشد ، طبق گزارش کارشناسی اخیر ، تقصیر طرفین سهل انگاری بیمبالاتی و مسئولان سفر به دلیل مناسب نبودن و ناآشنا بودن راننده با شرایط جاده ای و جغرافیایی است. مکان بدون هماهنگی مربوط به ایمنی و ترافیک ؛ همان مقاماتی که مسئولیت را بر عهده نگرفتند و تنها پس از آنچه اتفاق افتاد خود را توجیه کردند.
زنده نگه داشتن خاطرات مهشاد و ریحانه ، روشن شدن ابعاد این حادثه دلخراش و ادامه مجازات عاملان ، نه تنها از ما بلکه از جامعه رسانه ملی نیز خواسته ای است كه به تحقق آن ادامه خواهد داد.
انتهای پیام