آن چیپ لعنتی بس نبود آقا فرشید؟

به نظر می رسد آب خوبی در گردن تیم استقلال و هوادارانش قرار نخواهد گرفت. تا زمانی که امیدی نباشد که بالاخره حواشی و اتفاقات عجیب و غریب پیرامون تیم باشگاهی باعث آتش بس موقت شود ، اتفاق جدیدی رخ خواهد داد و همه چیز فرو خواهد ریخت.

این بار در آستانه بازی با شهرکودرو ، دوئل فرشید اسماعیلی با باشگاه استقلال است. هنوز مشخص نیست که دقیقاً چه چیزی در معرض خطر است ، اما روشن است که جنگ برای چند میلیارد دلار غیرممکن است و در این بین یک هوادار ضعیف است.

به بیانیه رسمی باشگاه استقلال مراجعه کنید. استقلال در بیانیه عصر خود علیه فرشید اسماعیل نوشت: “بدیهی است که نام بزرگ استقلال از هر کلمه دیگری بزرگتر است و خدمت به شکل مدیریتی ، فنی و بازیکن در این باشگاه یک میلیارد تومان ارزش دارد.” “انتظار نداشته باشید که من در بازی بعدی بازی کنم.”

یک باشگاه غم و اندوه که بازیکن او را به دروغگویی متهم می کند و یک باشگاه غم و اندوه اگر واقعاً چنین دروغ بزرگی گفته باشد.

اما اگر درستی گفته های باشگاه را بپذیریم و فرض کنیم که کارمندان اسماعیلی چنین جمله ای را در پاسخ به شماره 8 آبی ها گفته اند ، می توان گفت مدت هاست که هواداران استقلال روی شما حساب نمی کنند ، آقای اسماعیلی.

آیا از چه زمانی می دانید؟ شروع به اصطلاح دربی آوریل 1998 ، که با خودخواهی و لجبازی شما مانع از برخورد بازیکن شایسته تری شد ، و با یک تراشه کودکانه توپ را فقط برای کاهش تعداد بازیکنان رقیب به آسمان فرستادید. آیا می دانید اگر این پنالتی انجام می شد ، استقلال در آن فصل اولین شانس قهرمانی در لیگ بود؟ آن مجازات لعنتی را به یاد می آورید که اتحاد و انسجام تیم را از بین برد و منجر به یک فصل استقلال ناکام شد؟

تا آنجا که من می دانم شما در فصل گذشته فقط دو بار برای استقلال گل زدی و در بسیاری از بازی ها به دلیل برخی مصدومیت ها مصدوم نبودی. آن وقت دیگر حساب خودت را نمی کنی؟ کدام حساب؟ شما هرچه دارید از طرف استقلال و هوادارانش دارید. هنگامی که پرویزو مظلومی شما را از فاجرا سپاسی به استقلال رساند ، چند نفر می شناختند؟ با این حال امروز شما پیراهنی به تن کرده اید که روزگاری افرادی مانند امیر قلعه نویی و مجتبی جباری آن را می پوشیدند و اکنون به نظر شما بسیار گشاد به نظر می رسد!

من این را نوشتم تا بگویم هواداران استقلال مدت زیادی است که روی شما حساب نمی کنند. بدیهی است که کارکنان باید این کار را برای همیشه انجام دهند.

254 251