معرفی فیلم شهر هرت

فیلم سینمایی «شهر هرت»، اثری کمدی اجتماعی به کارگردانی کریم امینی و تهیه کنندگی محمدحسین فرحبخش، روایتگر ماجراهای دو خواهر و برادر است که از طریق کلاهبرداری از خانواده های ثروتمند امرار معاش می کنند. این فیلم که در سال ۱۴۰۱ تولید شده، به دلیل حضور بازیگران مطرح و موفقیت قابل توجه در گیشه سال ۱۴۰۲، جایگاه ویژه ای در میان آثار کمدی سینمای ایران پیدا کرده است.

«شهر هرت» نه تنها به واسطه فروش بالای خود در سینماها مورد توجه قرار گرفت، بلکه به دلیل موضوعی که حول محور اختلاس و سوءاستفاده های مالی می چرخد، و همچنین نقدهای متعددی که از سوی منتقدان دریافت کرد، به یکی از سوژه های بحث برانگیز در فضای سینمایی تبدیل شد. این مقاله به بررسی جامع ابعاد مختلف فیلم، از داستان و بازیگران تا تحلیل نقدهای منتقدان و بازخوردهای عمومی می پردازد تا تصویری کامل از این اثر سینمایی ارائه دهد.

آشنایی با شهر هرت: اطلاعات کلی و عوامل ساخت

فیلم سینمایی «شهر هرت» به عنوان یکی از تولیدات مهم سینمای کمدی اجتماعی ایران در سال ۱۴۰۱، توانست توجه بخش قابل توجهی از مخاطبان را به خود جلب کند. این اثر با بهره گیری از تیمی شناخته شده در حوزه سینما، تلاش کرد تا در عین سرگرم کنندگی، به موضوعات اجتماعی نیز بپردازد.

شناسنامه فیلم

عنوان	جزئیات
نام کامل	شهر هرت
کارگردان	کریم امینی
نویسندگان	مهدی محمدنژادیان و پدرام کریمی
تهیه کننده	محمدحسین فرحبخش
سال تولید	۱۴۰۱
ژانر	کمدی اجتماعی

نگاهی به پیشینه کارگردان

کریم امینی، کارگردان «شهر هرت»، پیش از این با فیلم «فسیل» که به عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران شناخته می شود، نام خود را بر سر زبان ها انداخته بود. موفقیت چشمگیر «فسیل»، انتظارات از «شهر هرت» را نیز بالا برد، چرا که مخاطبان و منتقدان کنجکاو بودند تا ببینند آیا امینی می تواند موفقیت قبلی خود را در ژانر کمدی تکرار کند و اثری مشابه از نظر کیفیت یا حداقل فروش ارائه دهد. این پیشینه، هم فرصتی برای «شهر هرت» بود تا از نام کارگردان بهره ببرد و هم چالشی برای آن که با اثر قبلی امینی مقایسه شود.

خلاصه داستان فیلم شهر هرت: روایتگر کلاهبرداری های زیرکانه

داستان فیلم «شهر هرت» بر محور زندگی دو خواهر و برادر به نام های پرویز (با بازی پژمان جمشیدی) و پرستو (با بازی شبنم مقدمی) می چرخد که از طریق روش های غیرقانونی و زیرکانه، روزگار می گذرانند. شیوه اصلی کسب درآمد آن ها، سوءاستفاده از موقعیت فوت افراد ثروتمند است. پرویز با اجاره یک آمبولانس نعش کش، به مراسم ترحیم افراد پولدار می رود و آدرس و اطلاعات لازم را برای خواهرش پرستو فراهم می کند.

پرستو سپس با یک صیغه نامه جعلی و با ادعای اینکه همسر دوم متوفی بوده، وارد مراسم می شود و با تهدید به افشای رابطه، از خانواده متوفی مبلغی را به عنوان حق السکوت دریافت می کند. پرستو که حدود ۴۳ سال سن دارد، انگیزه اصلی خود از این کلاهبرداری ها را فراهم کردن پول برای آزادی نامزدش، وحید (معروف به سلطان سکه) از زندان عنوان می کند که به دلیل اختلاس و جرم سنگین نیازمند وثیقه بالایی است.

در یکی از این عملیات های کلاهبرداری، ماجرا پیچیدگی خاصی پیدا می کند. پرستو متوجه می شود که شخص متوفی (با بازی بابک کریمی) واقعاً نمرده و مجلس ترحیم او صرفاً یک پوشش برای فرار از کشور است. این شخص، سالار نام دارد و به تازگی مقدار زیادی دلار را اختلاس کرده است. پرستو و پرویز با پی بردن به راز سالار، تلاش می کنند تا با استفاده از این اطلاعات، او را تلکه کنند و از این موقعیت به نفع خود بهره ببرند. آن ها سالار را نزد خود نگه می دارند و در مسیر فرارش همراهی اش می کنند، با این امید که بتوانند مبلغ ۲ میلیارد تومان از او دریافت کنند. اما ماجرا به این سادگی پیش نمی رود و سالار نیز نقشه های خودش را برای رهایی از دست این خواهر و برادر دارد که سرنوشت غیرمنتظره ای را برای هر سه رقم می زند. فیلم با موقعیت های کمدی ناشی از این کشمکش ها و درگیری ها، سعی در نمایش جنبه های طنازانه از مفاهیم اختلاس و سوءاستفاده های مالی دارد.

بازیگران و عوامل فیلم شهر هرت: تلفیقی از تجربه و محبوبیت

ترکیب بازیگران و عوامل پشت صحنه «شهر هرت»، شامل چهره های شناخته شده ای است که هر یک در موفقیت و شکل گیری این فیلم نقش مهمی ایفا کرده اند. حضور ستارگان محبوب در کنار گروهی از متخصصان سینما، به این فیلم ابعادی فراتر از یک کمدی صرف بخشیده است.

لیست کامل بازیگران اصلی و فرعی

بازیگران اصلی فیلم شهر هرت شامل سه نام آشنا هستند که در موفقیت های گیشه اخیر سینمای ایران نقش پررنگی داشته اند:

• پژمان جمشیدی در نقش پرویز: که با کارنامه پربار خود در ژانر کمدی، به یکی از پولسازترین بازیگران سینمای ایران تبدیل شده است.
• شبنم مقدمی در نقش پرستو: که با توانایی بالای خود در ایفای نقش های کمدی و درام، به تعادل درام و کمدی فیلم کمک می کند.
• بابک کریمی در نقش سالار: بازیگری با سابقه بین المللی که حضورش بُعد جدیدی به اثر بخشیده است.

علاوه بر این سه بازیگر اصلی، جمعی از هنرمندان دیگر نیز در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند که از جمله آن ها می توان به:

• اکبر رحمتی
• شهین تسلیمی
• بهناز پورفلاح
• مهدی حاجی زاده
• رضا نیلی
• یاشار مومن زاده
• شراره ارمغانی
• علی کریمیان
• گیتی شاکری
• سولماز صادقی
• رحمت نوری
• وحید اسمی خانی
• منصور نوری
• حسین لواسانی

اشاره کرد که همگی در تکمیل فضای داستانی و ارائه لحظات کمدی نقش داشته اند.

عوامل پشت صحنه کلیدی

تیم پشت صحنه نیز متشکل از نام های برجسته در صنعت سینما است که هر یک در تخصص خود، به کیفیت فنی فیلم افزوده اند:

• کارگردان: کریم امینی
• فیلمنامه: مهدی محمدنژادیان و پدرام کریمی
• تهیه کننده: محمدحسین فرحبخش
• مدیر فیلمبرداری: روزبه رایگا (که با تصویربرداری حرفه ای خود، به فضای بصری فیلم عمق بخشیده است).
• تدوین: مستانه مهاجر (نقشی حیاتی در ریتم و انسجام نهایی فیلم).
• طراحی و ترکیب صدا: حسین ابوالصدق
• موسیقی: محمد احمدی
• صدابردار: سهیل متولی
• طراح لباس: مژگان عیوضی
• طراح صحنه: سعید هنرمند
• جلوه های بصری: امیر ولی خانی
• مدیر برنامه ریزی: زهرا تحقیقی
• خواننده: عباس قادری (حضور این خواننده قدیمی، یکی از نکات قابل توجه فیلم است که به جذب طیف خاصی از مخاطبان کمک می کند).
• مدیر تولید: محمدرضا عزت خانی
• عکاس: عباس بغدادی

این تیم حرفه ای، مجموعه ای از دانش و تجربه را گرد هم آورده اند تا «شهر هرت» در تمامی ابعاد فنی و هنری خود، اثری منسجم و قابل قبول ارائه دهد.

حواشی و نکات قابل توجه درباره فیلم شهر هرت

فیلم «شهر هرت» علاوه بر محتوای داستانی خود، دارای نکات و حواشی متعددی است که آن را به یکی از آثار بحث برانگیز سال ۱۴۰۲ تبدیل کرده است. این نکات، نه تنها در جذب مخاطب نقش داشتند، بلکه به درک بهتر جایگاه این فیلم در سینمای کمدی ایران نیز کمک می کنند.

موفقیت در گیشه و جایگاه آن

در سال ۱۴۰۲ که سینمای ایران شاهد رکوردهای بی نظیر در فروش و جذب مخاطب بود و توانست به رقم فروش هزار میلیارد تومانی نزدیک شود، «شهر هرت» با فروش تقریبی ۷۶ میلیارد تومان، پس از «فسیل» و «هتل»، در رتبه سوم پرفروش ترین فیلم های سال قرار گرفت. این موفقیت گیشه، نشان دهنده توانایی فیلم در جذب بخش وسیعی از مخاطبان عام بود، علی رغم نقدهای متعددی که به آن وارد شد.

نقش پررنگ پژمان جمشیدی و اثرگذاری بر فروش

حضور پژمان جمشیدی در «شهر هرت» یکی از عوامل اصلی موفقیت آن در گیشه به شمار می رود. جمشیدی طی سال های اخیر به بازیگری تبدیل شده است که نامش به تنهایی می تواند تضمین کننده فروش یک فیلم باشد. در سال ۱۴۰۲، او با حضور پرکار خود در فیلم هایی نظیر «هتل»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بی مادر»، نشان داد که تهیه کنندگان حساب ویژه ای روی بازگشت سرمایه خود با بازی او باز کرده اند. این پدیده، بحث هایی را درباره وابستگی فروش گیشه به حضور چهره های محبوب و تأثیر آن بر کیفیت کلی سینما ایجاد کرده است.

بازگشت عباس قادری و تأثیر فرهنگی

یکی از نکات قابل توجه «شهر هرت»، حضور و اجرای برنامه توسط عباس قادری، خواننده قدیمی و محبوب ایرانی است. این اتفاق برای نخستین بار پس از انقلاب اسلامی رخ داد و توانست بخش قابل توجهی از طرفداران این خواننده را به سینماها بکشاند. محمدحسین فرحبخش، تهیه کننده فیلم، پیش از این نیز در آثار خود از حضور خوانندگان قدیمی دیگری نظیر محمود جهان و جواد یساری استفاده کرده بود که نشان از رویکرد او در احترام و بها دادن به هنرمندان پیشکسوت و استفاده از محبوبیت آن ها برای جذب مخاطب بیشتر دارد.

مضامین اجتماعی در بستر کمدی

فیلم «شهر هرت» با نگاهی طنازانه به موضوع اختلاس و سوءاستفاده های مالی، سعی دارد پشت پرده زندگی افرادی را نشان دهد که برای رسیدن به مقاصد شخصی، دیگران را قربانی می کنند. این فیلم به نوعی بازتابی از معضلات اجتماعی مربوط به فساد اقتصادی است، هرچند که ارائه این موضوع در قالب کمدی با واکنش های متفاوتی روبرو شد. فیلم این ایده را مطرح می کند که حتی اختلاسگران نیز ممکن است خود گرفتار افرادی زیرک تر شوند که قوانین بازی را تغییر می دهند.

چالش های کارگردانی پس از فسیل

حضور کریم امینی به عنوان کارگردان، پس از موفقیت بی سابقه فیلم «فسیل»، یکی دیگر از عوامل مهم «شهر هرت» بود. «فسیل» با ارائه کمدی موقعیت و نگاهی نوستالژیک، توانست مخاطبان زیادی را جذب کند. اما «شهر هرت» که یک کمدی اجتماعی با رویکردی متفاوت بود، با چالش مقایسه با «فسیل» مواجه شد. بسیاری از مخاطبان و منتقدان انتظار داشتند که امینی اثری با همان سطح از کیفیت و مقبولیت «فسیل» ارائه دهد، اما همانطور که در بخش نقدها بررسی خواهد شد، «شهر هرت» در این زمینه نظرات بسیار متفاوتی را به خود جلب کرد.

نقد و بررسی فیلم شهر هرت از دیدگاه منتقدان: طیفی از نظرات تند تا نسبتاً متعادل

فیلم «شهر هرت» پس از اکران، با واکنش های بسیار متفاوتی از سوی منتقدان روبرو شد. این طیف گسترده از نظرات، از تحسین محدود تا انتقادات تند و کوبنده، نشان دهنده بحث برانگیز بودن این اثر در جامعه سینمایی ایران است. در ادامه به بررسی دیدگاه های برخی از منتقدان و نشریات برجسته می پردازیم.

دیدگاه های انتقادی

سایت ریمینو (آوین احمدی)

فیلم کمدی «شهر هرت» که برای فروش هرچه بیشتر در گیشه، دست به انتخاب بازیگرانی همچون؛ پژمان جمشیدی و شبنم مقدمی زده است، محتوای ارزشمندی ندارد و داستان قدیمی و پر اغراق ناعدالتی اجتماعی را بیان می کند. در این فیلم، درست مثل یک شهر هرت واقعی، دزدان خرده پا دستگیر شده و سارقین حرفه ای آزادانه در شهر می چرخند. این فیلم تجاری، ناهنجاری های اجتماعی زیادی دارد که در بین آن ها، اشاره به شوخی های جنسی و استفاده از کلمات رکیکی که برای خنداندن مخاطب استفاده می شود، به چشم می خورد.

آوین احمدی در نقد خود بر «شهر هرت»، به شدت به محتوای فیلم تاخته و آن را فاقد ارزش سینمایی می داند. او معتقد است فیلم تنها برای کسب سود بیشتر از گیشه، از چهره های محبوب بهره برده و به جای پرداختن عمیق به ناعدالتی اجتماعی، آن را به شکلی سطحی و اغراق آمیز نمایش می دهد. احمدی به وضوح به استفاده از شوخی های جنسی زننده و کلمات رکیک برای خنداندن مخاطب اشاره می کند که از نظر او، فیلم را به سمت ابتذال سوق داده است.

رکنا (مهلا رنجبران)

مهلا رنجبران «شهر هرت» را مصداق بارزی از کمدی عامه پسند می داند که با خلاقیت تخیلی آمیخته شده است. او به هماهنگی نسبی بازیگران اصلی، یعنی جمشیدی، مقدمی و کریمی، اشاره می کند و این نکته را از نقاط قوت فیلم برمی شمارد؛ با وجود تفاوت های فراوان در کارنامه و سبک بازی این سه نفر. رنجبران با این حال، به ضعف فیلم در میانه و پایان بندی اشاره می کند و معتقد است که «شهر هرت» نتوانسته انسجام و ریتم خود را پس از شروع مناسب حفظ کند. او پایان بندی را قابل پیش بینی می داند و نتیجه می گیرد که از یک فیلم تجاری نمی توان توقع بالایی داشت.

روزنامه کیهان

روزنامه کیهان با لحنی بسیار تند و بی رحمانه، عنوان «شهر هرت» را برای خود فیلم بسیار مناسب دانسته و آن را مبتذل ترین سوژه نخ نمای هزار بار استفاده شده توصیف می کند. نقد کیهان، فیلم را کپی دست چندمی از فیلم فارسی با رویکردی مرتجعانه می داند و سازندگان را به اهانت به شعور و ذهن مخاطب متهم می کند. این نقد، «شهر هرت» را یک «سیاه چال» برای زنده به گور کردن ذهن و روان مخاطب معرفی کرده و سازندگان آن را به «نابود کردن سینما تحت لوای سینما» متهم می کند.

دفتر طنز حوزه هنری (علی بهاری)

علی بهاری، منتقد دفتر طنز حوزه هنری، به سطحی بودن و عمق نداشتن شخصیت ها در «شهر هرت» اشاره می کند. او از بازی پژمان جمشیدی تمجید کرده و او را «آقای گل» بازیگری می خواند که حتی در آگهی های بازرگانی نیز مخاطب را می خنداند. اما بهاری از نقش بابک کریمی انتقاد می کند و معتقد است که این نقش عمقی ندارد که بتوان از کریمی انتظار بازی تأثیرگذار داشت، و حتی بیان می کند که حضور او در این فیلم، سابقه هنری اش را که با درخشش در آثار فرهادی به دست آورده بود، به خطر انداخته است.

سینماسینما (احمدرضا معراجی)

احمدرضا معراجی، «شهر هرت» را دقیقاً برعکس فیلم «فسیل» (ساخته قبلی کریم امینی) می داند. او از شوخی های جنسی زننده و تکراری شدن نقش ها و حرکات پژمان جمشیدی انتقاد می کند و بیان می دارد که «شهر هرت» با هدف خنداندن مخاطب به هر قیمت ساخته شده است. معراجی صراحتاً به خانواده ها توصیه می کند که «فسیل» را انتخاب کنند و نه «شهر هرت»، چرا که به گفته او، «شهر هرت» حاوی دیالوگ ها و حرکاتی است که حتی در جمع های دوستانه نیز از انجام آن ها اکراه وجود دارد. او به کریم امینی هشدار می دهد که ساخت چنین فیلم هایی می تواند او را از مسیر درست کارگردانی منحرف کند.

روزنامه جوان

روزنامه جوان با لحنی بسیار تند و کوبنده، «شهر هرت» را «سلسله تصاویری شلخته و بی ربط» توصیف می کند که هر دیالوگش اروتیک و جنسی است. این روزنامه فیلم را «عقب افتاده تر از فیلم فارسی» می داند که نه هدفی دارد و نه حرفی، و تنها هدف آن «جیب مخاطب» است. نقد روزنامه جوان به ابتذال بیش از حد فیلم اشاره دارد و بیان می کند که این اثر حتی نمی تواند مورد تحلیل ساختاری قرار گیرد. همچنین، این نقد به استفاده از دیالوگ های «چاله میدانی و کوچه خیابانی» و بداهه گویی های بی هدف اشاره کرده و معتقد است که این فیلم سلیقه مخاطب را بیش از پیش تنزل می دهد و نه خنده ای دارد و نه تبسمی.

جمع بندی نقدهای منتقدان

جمع بندی نقدهای منتقدان درباره «شهر هرت» نشان دهنده یک دوگانه آشکار است: موفقیت بی سابقه در گیشه در مقابل نقدهای شدیداً منفی از سوی منتقدان. اکثر منتقدان بر این باورند که فیلم از نظر محتوایی ضعیف، سطحی و حتی مبتذل است و تنها به دنبال جذب مخاطب به هر قیمتی (از جمله استفاده از شوخی های جنسی و کلمات رکیک) است. آن ها به تکراری شدن نقش پژمان جمشیدی و عدم عمق در شخصیت پردازی اشاره می کنند. این تناقض میان فروش بالا و کیفیت پایین از نظر منتقدان، جایگاه «شهر هرت» را در سینمای کمدی تجاری ایران به موضوعی برای بحث و تأمل بیشتر تبدیل می کند، و به نوعی نشان دهنده شکاف میان سلیقه عمومی و استانداردهای نقد سینمایی است.

دیدگاه کارگردان: کریم امینی درباره شهر هرت

کریم امینی، کارگردان فیلم «شهر هرت»، در واکنش به نقدهایی که به اثرش وارد شد و همچنین برای شفاف سازی درباره انگیزه ساخت این فیلم کمدی، توضیحاتی ارائه داده است. او بیان کرده که مسیر حرفه ای خود را با ساخت فیلم های کوتاه جدی آغاز کرده بود و در ابتدا قصد داشته فیلم اول خود را نیز در ژانر جدی اجتماعی بسازد. اما به دلیل عدم همکاری سرمایه گذار و جدایی تهیه کننده از پروژه، مجبور به ساخت فیلم کمدی شده است.

امینی تأکید می کند که «شهر هرت» صرفاً با هدف سرگرمی ساخته شده است و قرار نبوده یک کمدی عمیق و متفکرانه باشد. او در عین حال، این نکته را نیز روشن می سازد که این به معنای عدم تمایلش به ساخت کمدی های با تفکر نیست. او اشاره می کند که ممکن است فیلم بعدی اش کمدی باشد، اما نه شبیه «شهر هرت»، بلکه بیشتر شبیه «فسیل» که از نظر او «تفکر پشت فیلم باشد و فیلم عمیقی باشد». این گفته نشان دهنده آگاهی او از تفاوت سطح «شهر هرت» با «فسیل» است و اینکه او ساخت کمدی های عمیق را کاری دشوارتر از فیلم های اجتماعی می داند.

کارگردان همچنین به این نکته اشاره می کند که سینمای ایران معمولاً درگیر «موج سواری» بوده است؛ به این معنا که اگر یک ژانر (مثلاً کمدی یا اجتماعی) موفق می شود، همه به سمت ساخت آن ژانر هجوم می آورند، حتی اگر تخصص لازم را نداشته باشند. کریم امینی این رویکرد را مخرب می داند و معتقد است که آینده فیلم را عواملی چون فیلمنامه قوی، گروه و بازیگران خوب رقم می زنند، نه صرفاً ژانر محبوب. او از این که حتی برخی فیلمسازان جدی ساز هم به دلیل موفقیت «فسیل» به سمت ساخت کمدی روی آورده اند، ابراز نگرانی می کند.

پوستر و تصاویر فیلم شهر هرت

پوستر رسمی فیلم شهر هرت معمولاً با طراحی خاص خود، سعی در جلب نظر مخاطب و انتقال ژانر کمدی فیلم دارد. این پوسترها اغلب با بهره گیری از تصاویر بازیگران اصلی و عناصر بصری طنزآمیز طراحی می شوند تا فضایی شاد و سرگرم کننده را به بیننده القا کنند. طراحی پوسترها نقش مهمی در بازاریابی فیلم های کمدی دارند تا مخاطب را ترغیب به تماشا نمایند.

نظرات کاربران و مخاطبان: بازخوردهای عمومی از شهر هرت

همانند واکنش های منتقدان، نظرات کاربران و مخاطبان عادی درباره فیلم «شهر هرت» نیز بسیار متنوع و در بسیاری موارد، شدیداً منفی بود. بررسی نظرات ثبت شده در پلتفرم های مختلف و شبکه های اجتماعی نشان می دهد که بخش قابل توجهی از مخاطبان از تماشای این فیلم ابراز نارضایتی کرده اند. این بازخوردها اغلب شامل موارد زیر بوده اند:

• ابراز پشیمانی از تماشا: بسیاری از کاربران عنوان کرده اند که تماشای فیلم «مزخرف ترین»، «بی خودترین» و «بدردنخورترین» تجربه کمدی آن ها در سال اخیر بوده و از صرف وقت و هزینه برای آن پشیمان هستند. عباراتی نظیر «حیف وقت» و «حیف پولی که صرف این فیلم شده» به کرات مشاهده می شود.
• گول خوردن از تیزرها: تعدادی از مخاطبان اشاره کرده اند که تیزرهای فیلم آن ها را فریب داده و انتظار کمدی جذاب تری را داشته اند، اما در عمل با اثری «ضعیف و بی محتوا» مواجه شده اند.
• سطحی و بی سروته بودن: کاربران زیادی به سطحی بودن داستان، عدم وجود طنز واقعی (علی رغم سروصدا و دیالوگ های زیاد)، و بی سروته بودن روایت فیلم انتقاد کرده اند.
• شوخی های زننده و ابتذال: بخش قابل توجهی از نظرات، به استفاده از «دیالوگ های چاله میدانی»، «شوخی های جنسی و اروتیک» و «ابتذال» در فیلم اشاره داشته و تماشای آن را برای محیط خانوادگی نامناسب دانسته اند، تا حدی که مخاطب از دیدن آن «خجالت زده» می شود.
• انتقاد از سینمای کنونی ایران: برخی کاربران، «شهر هرت» را نمادی از تنزل کیفیت سینمای کمدی ایران دانسته اند و آن را با «فیلم فارسی»های قدیمی مقایسه کرده اند، با این نتیجه که حتی از آن ها نیز عقب تر است.
• انتقاد از نقش پژمان جمشیدی: در حالی که برخی از کاربران حضور پژمان جمشیدی را عامل جذب اولیه خود می دانند، گروهی نیز از تکراری شدن نقش ها و عدم تنوع در بازی او انتقاد کرده اند و به طعنه، سینمای امروز را «فیلم جمشیدی» نامیده اند.

البته در میان این حجم از انتقادات، نظرات مثبت اندکی نیز دیده می شدند که بیشتر جنبه تشکر از پلتفرم ها برای قرار دادن فیلم یا ابراز علاقه محدود به آن را داشتند و به ندرت به تحلیل عمیق و ستایش فیلم می پرداختند. این بازخوردهای عمومی تا حد زیادی با نقدهای منفی منتقدان همسو بوده و تأییدی بر عدم رضایت بخش وسیعی از مخاطبان از کیفیت نهایی «شهر هرت» است.

نتیجه گیری و جمع بندی: شهر هرت؛ بازتابی از پیچیدگی های کمدی تجاری ایران

فیلم سینمایی «شهر هرت» را می توان نمونه ای بارز از پدیده هایی دانست که در سال های اخیر در سینمای کمدی تجاری ایران ظهور یافته اند؛ آثاری که با تکیه بر فرمول های خاص و حضور چهره های محبوب، به فروش های میلیاردی دست پیدا می کنند، اما در مواجهه با استانداردهای نقد سینمایی و حتی انتظارات بخشی از مخاطبان، با چالش های جدی روبرو می شوند. معرفی فیلم شهر هرت به عنوان یک اثر کمدی اجتماعی، تنها از منظر داستان یا بازیگران قابل تحلیل نیست، بلکه باید آن را در بستر اقتصاد سینما و سلیقه متغیر مخاطب ایرانی مورد بررسی قرار داد.

از یک سو، «شهر هرت» با جذب فروش قابل توجه در گیشه سال ۱۴۰۲ و قرار گرفتن در میان پرفروش ترین فیلم ها، نشان داد که توانایی بالایی در جذب مخاطب عام دارد. حضور پژمان جمشیدی به عنوان یک ستاره گیشه، در کنار شبنم مقدمی و بابک کریمی، و همچنین نکته ای خاص نظیر بازگشت عباس قادری، در این موفقیت بی تأثیر نبوده است. فیلم سعی دارد تا با زبان کمدی، نگاهی طنازانه به موضوعات حساس اجتماعی نظیر اختلاس و سوءاستفاده های مالی داشته باشد.

از سوی دیگر، موجی از انتقادات تند و بی سابقه از سوی منتقدان و بخش قابل توجهی از کاربران، اعتبار هنری فیلم را زیر سوال برد. بسیاری از نقدها، فیلم را مبتذل، سطحی، دارای شوخی های زننده و فاقد محتوای ارزشمند دانستند. مقایسه های منفی با «فسیل»، اثر قبلی کریم امینی، نیز بر شدت این انتقادات افزود. این نظرات نشان می دهند که فیلم، با وجود فروش بالا، نتوانسته رضایت منتقدان و بخش بزرگی از مخاطبانی را که به دنبال کمدی با کیفیت تر و محتوای عمیق تر بودند، جلب کند.

در نهایت، «شهر هرت» را می توان فیلمی برای «سرگرمی محض» و گذرا دانست که هدف اصلی آن، پر کردن گیشه بوده است. این فیلم، بیش از آنکه به تأمل وادارد، تنها برای لحظاتی خنده بر لب آورد، هرچند که کیفیت این خنده نیز مورد بحث است. جایگاه این فیلم در کارنامه کریم امینی و سینمای کمدی ایران، اثری است که تضاد میان موفقیت تجاری و ارزش هنری را به وضوح نشان می دهد و زنگ خطری برای تنزل کیفیت محتوایی در پیوند با سودآوری صرف در سینما محسوب می شود.