عوارض دیر کشیدن بخیه ایمپلنت
ایمپلنت سینه یا پروتز سینه چیست؟
ایمپلنت سینه یا پروتز سینه یک روش جراحی است که در آن ایمپلنتهای پر شده با مایع یا ژل سیلیکونی یا محصولات دیگر درون بافت سینه قرار میگیرند. این روش برای افزایش حجم سینه، بهبود شکل سینه یا بازسازی سینهها پس از جراحیهای مثل برداشت سرطان استفاده میشود. به دلیل نزدیکی روش آن به حجم دهی باسن مانند پروتز یا تزریق چربی که عوارض تزریق چربی به باسن را در پی دارد این روش نیز عوارص مختص خود را دارد در زیر به برخی از جنبههای مربوط به ایمپلنت سینه میپردازیم:
انواع ایمپلنتها: ایمپلنتهای سینه در انواع مختلفی مانند ایمپلنتهای پر شده با مایع، ایمپلنتهای پر شده با ژل سیلیکونی، و ایمپلنتهای خالص سیلیکونی در دسترس هستند. هر نوع ایمپلنت دارای ویژگیها و مزایا و معایب خود است. انتخاب نوع ایمپلنت مناسب برای هر فرد باید بر اساس توصیه پزشک و ترجیحات فرد صورت گیرد.
روشهای جراحی: دو روش اصلی برای جراحی ایمپلنت سینه وجود دارد. روش اول، برش از طریق خط افقی کوچک در پایین سینه است که به عنوان برش زیر سینه شناخته میشود. روش دیگر برش از طریق بین سینههاست که به عنوان برش زیر بینی شناخته میشود. هر دو روش ممکن است با مزایا و معایب خود همراه باشند، و انتخاب روش مناسب بر اساس نیازهای فرد و توصیه پزشک انجام میشود.
ریسکها و عوارض: مانند هر جراحی دیگری، جراحی ایمپلنت سینه نیز با ریسکها و عوارض ممکنی همراه است. برخی از مشکلات ممکن شامل خونریزی، عفونت، تشکیل سنگهای پوستی (کپسول تشکیلی) در اطراف ایمپلنت، آسیب به عصبها و عروقهای سینه، درد مزمن، تغییرات حسی در سینه و تشکیل زخمهای پوستی میشوند. همچنین، برخی از ایمپلنتها نیازمند جراحی مجدد در آینده ممکن است.
تغییرات طبیعی: ایمپلنت سینه میتواند تغییرات طبیعی در سینهها را تحت تأثیر قرار دهد. ممکن است بافت سینه احساس سفتی بیش از حد کند، شکل و حجم سینهها با عواملی مانند تغییر وزن، بارداری و پیری تغییر کند و تشخیص سرطان سینه با ایمپلنت سینه ممکن است دشوارتر شود.
نگهداری و بازرسی: پس از جراحی ایمپلنت سینه، لازم است به نگهداری منظم از سینهها و بازرسیهای معمول توسط پزشک پرداخته شود. در طول عمر ایمپلنت، ممکن است نیاز به جراحی مجدد، تعویض یا تعمیر ایمپلنتها وجود داشته باشد.
عمل جراحی ایمپلنت سینه
عمل جراحی ایمپلنت سینه یک روش پیچیده است که نیازمند بخیهگذاری دقیق است. پس از جراحی، بخیهها برای تثبیت جراحی و کمک به بهبودی در صورت لزوم نگهداری میشوند. اما در بعضی موارد، بخیهها ممکن است دیر کشیده شوند، که میتواند به عوارض خاصی منجر شود. در ادامه، به برخی از این عوارض پرداخته خواهد شد:
عفونت: اگر بخیهها دیر کشیده شوند، احتمال عفونت در محل جراحی افزایش مییابد. عفونت میتواند منجر به التهاب، تورم، درد، قرمزی و ترشحات غیرطبیعی شود. در صورت وجود علائم عفونت، نیاز به مراجعه به پزشک دارید تا درمان مناسب را تجویز کند و عفونت را کنترل کند.
تشکیل ترشحات و سرماخوردگی: بخیههای دیر کشیده شده میتوانند منجر به تشکیل ترشحات و سرماخوردگی در محل جراحی شوند. این ترشحات ممکن است شامل موادی مانند خون، مایعات بیشتر، یا ترشحات مختلف باشند. در برخی موارد، نیاز به تخلیه این ترشحات و درمان سرماخوردگی با داروها و دستورات پزشکی وجود دارد.
اختلال در بهبودی: دیر کشیدن بخیهها ممکن است باعث ایجاد مشکلات در بهبودی پس از جراحی شود. بخیههای دیر کشیده شده ممکن است باعث تأخیر در همزدن جراحی و شفافیت بخشیدن به بافتهای محل جراحی شوند. این مسئله ممکن است باعث طولانی شدن زمان بهبودی، افزایش درد و تورم و کاهش نتیجه نهایی جراحی شود.
ندانستن مشکلات زیر سطحی: برخی مشکلات زیر سطحی احتمالاً مثل تشکیل سرماخوردگی، عفونت یا تشکیل ترشحات، ممکن است به دلیل دیر کشیده شدن بخیهها نادیده گرفته شوند. این مشکلات ممکن است درون بافتها به طور نامرئی ایجاد شوند و نیاز به تشخیص و درمان داشته باشند.
اثرات زیبایی: دیر کشیده شدن بخیهها ممکن است باعث تغییرات در زیباییسینه شما شود. بخیههای دیر کشیده شده ممکن است باعث تراشیدگی، انحنا، چروک و ناهمواری در ناحیه جراحی شوند. این تغییرات میتوانند منجر به داشتن شکل نامطلوب و ناهمگونی در سینهها شوند. در برخی موارد، نیاز به جراحی تجمیعی مجدد و یا تعویض بخیهها وجود دارد تا شکل و زیبایی سینه بهبود یابد.
اگر شما از عوارض دیر کشیدن بخیههای ایمپلنت سینه رنج میبرید، باید به طور مستقیم با پزشکتان مشورت کنید. آنها میتوانند وضعیت خاص شما را بررسی کرده و به شما در مورد راههای ممکن برای حل مشکل کمک کنند. برخی از اقدامات ممکن شامل تعویض بخیهها، تخلیه ترشحات یا درمان عفونت میشود.
همچنین، در صورتی که در حال حاضر جراحی ایمپلنت سینه را در نظر دارید، مهم است که با پزشکتان صحبت کنید و درباره ریسکها و عوارض محتمل مربوط به بخیهها و جراحی آگاه شوید. همچنین، رعایت دقیق دستورات پس از عمل جراحی و مراقبت معکوس کمک میکند تا عوارض و مشکلات پس از جراحی کاهش یابند و فرایند بهبودی به خوبی پیش برود.
قطعا! در اینجا اطلاعات تکمیلی در مورد عوارض دیرکرد بخیه در جراحی ایمپلنت سینه آورده شده است:
باز شدن زخم: عوارض دیررس بخیه گاهی اوقات می تواند منجر به باز شدن زخم شود که جدا شدن یا باز شدن برش جراحی است. این می تواند زمانی رخ دهد که بخیه ها نتوانند برش را به درستی کنار هم نگه دارند. از بین رفتن زخم می تواند منجر به افزایش خطر عفونت، تاخیر در بهبودی و ایجاد اسکار قابل توجه شود. ممکن است به مداخلات پزشکی اضافی مانند مراقبت از زخم و جراحی تجدیدنظر احتمالی نیاز داشته باشد تا بسته شدن و بهبود مناسب زخم را بهبود بخشد.
تشکیل بافت اسکار: هنگامی که بخیه ها برای مدت طولانی باقی می مانند، می تواند به تشکیل بیش از حد بافت اسکار کمک کند. این می تواند منجر به زخم های برجسته، ضخیم یا هیپرتروفیک شود. بافت اسکار بیش از حد ممکن است از نظر زیبایی نامطلوب باشد و ممکن است به درمانهای اضافی مانند جراحی اصلاح اسکار یا تکنیکهای مدیریت اسکار برای بهبود ظاهر محل برش نیاز داشته باشد.
افزایش خطر عفونت: وجود طولانی مدت بخیه ها می تواند خطر عفونت را افزایش دهد. باکتری ها به طور بالقوه می توانند از طریق سوراخ های بخیه وارد محل برش شوند، به خصوص اگر اقدامات بهداشتی و مراقبت مناسب از زخم رعایت نشود. عفونت ها می توانند باعث قرمزی، تورم، درد، ترشح شوند و ممکن است برای درمان موثر به آنتی بیوتیک یا سایر مداخلات پزشکی نیاز داشته باشند.
ناراحتی و درد طولانی مدت: عوارض دیررس بخیه می تواند به ناراحتی و درد طولانی مدت در محل برش کمک کند. وجود مداوم بخیه ها می تواند بافت های اطراف را تحریک کرده و روند بهبودی را طولانی کند. این ممکن است منجر به درد و ناراحتی مداوم شود که می تواند بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد.
تاخیر در بهبودی و بازگشت به فعالیت های عادی: عوارض مربوط به بخیه های تاخیری می تواند روند کلی بهبودی و توانایی بیمار را برای از سرگیری فعالیت های عادی روزانه به تاخیر بیاندازد. ممکن است بهبودی طولانی مدت و درمانهای اضافی بالقوه لازم باشد که منجر به دوره بهبودی طولانیتر از آنچه در ابتدا پیشبینی میشد، شود.
در صورت بروز عوارض مربوط به بخیه های تاخیری در جراحی ایمپلنت سینه، مشورت با جراح ضروری است. آنها می توانند وضعیت خاص شما را ارزیابی کنند، توصیه های پزشکی مناسب ارائه دهند و بهترین اقدام را برای رفع عوارض تعیین کنند. گزینه های درمانی ممکن است شامل برداشتن بخیه، مراقبت از زخم، درمان آنتی بیوتیکی، تکنیک های مدیریت اسکار یا در برخی موارد، جراحی تجدید نظر باشد.
به یاد داشته باشید که دستورالعمل های بعد از عمل جراح خود را به دقت دنبال کنید تا خطر عوارض را به حداقل برسانید و بهبودی بهینه را بهبود بخشید. اگر در مورد بهبودی خود نگرانی یا سؤالی دارید، در تماس با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای راهنمایی و پشتیبانی دریغ نکنید.